Kâzım Özgür Şiirleri - Şair Kâzım Özgür

Ne varsa içinde inançtan yana,
Gönül ehilleri can katar cana,
Makbul ibadet yap, hem kana kana,
Kararmış kalbini, açar gidersin.

İslam'i yaşarsan edep yuvası,

Şu gönlümün acısını,
Sen bilirsin sen bilirsin
Kaderimin yazısını,
Sen bilirsin Sen bilirsin.

Hep içimden geçenleri,

Varlığın çok yüce ismin dillerde,
Garipler çileli gurbet ellerde,
Zelzele de afetler de, seller de,
Feryatlar toplanır ümitler Sende.

Arıyor kulların sonsuz kapını,

Yetiştirdin beni hayli yoruldun,
Seninle olunca, yaşar giderim
Çağlayıp akardın şimdi duruldun,
Senin yordamınla coşar giderim.

Kapım sana açık ustam Sabri Dil,

Kötülüğü aff et sakın kinlenme,
Onları başına kakıcı olma.
Kamu ortamında sakın dillenme,
Huzurun var olsun, malın az olsun.

Bu açılım demek, küçülmek demek;
Aklını kullan da, gelme oyuna.
İstiklâl uğruna vermiştik emek,
Aklını kullan da, gelme oyuna.

Yunanla, Ermeni fırsat kolluyor;

Vurgun yedim vefasızın birinden,
Yaktı ateşine nar etti beni,
Nefrettim yalancılık kirinden,
Bu nasıl sevda ki ar etti beni.

İsteseydi canım verirdim o’na,

Mevla’m bize verdi düşünce aklı
Kullanmasını bil bu nimettir.
Nice güzellikler manada saklı,
Bollanmasını bil bu bir niyettir.

Resullün aşkıyla sev sen âlemi,

Hoş sohbet ehlisin,felsefe sende,
Benim aziz dostum,üstat Mestani.
Bir sevgi vermiştin, çoğaldı bende,
Benim aziz dostum, üstat Mestani.

Dernekte tanıştık,bir karar olduk,

Kur'an benim rehberim,
Nefsim benim düşmanım,
Günahlara pişmanım,
Af dilerim Ya Rabbi.

Cehennemin narından,