Kâzım Özgür Şiirleri - Şair Kâzım Özgür

Meyvelerle yüklü bahçeler bağlar,
Yaratan Rabbime kurban olayım.
Gözeden fışkıran suları çağlar,
Yaradan Rabbime kurban olayım.

Güneş ısıtıyor soğuk kaçıyor,

Bu dünyadan o aleme göçerken;
Derdini buraya,atıp gidersin.
Eğriyi doğruyu bir bir seçerken,
Rabbinin emrini,tutup gidersin.

Tanımazlar şöhretini şanını,

Yavrumun derdinden yandım, yıkıldım,
Yollarım tıkandı kara kış gibi.
Aşırı stresten bezdim, sıkıldım,
Bunca çabalarım, sanki boş gibi.

Yirmi yıldır hasta bitmez, tükenmez,

Doğarken ölmüş ana, başlar onun çilesi;
Yetim kalmış yavrucak, büyütüyor ninesi.
Miras kalmış fakirlik, hizmetçidir künyesi;
Atılmaz ki, atılsın satılmaz ki satılsın.

İş arasa bulamaz, dilenirse ayıptır,

Yöremizde âşık ozan yetişir,
Eserleri beste beste okunur.
Küçük yaşta sazla sözle atışır,
Şiirleri deste deste okunur.

Hakk yolunda ilham alıp dolmuşlar;

Nefsi yenmiş Hakka, vermiş özünü
Allah aşkı yakmış yürek közünü,
Haramlara kör eylemiş, gözünü
Örnek almalıyız Yunus Emreden

Yazdığı eserler gerçeğe beyan

1
Üç mevsimde yaşadığımız dağlardı;
Temiz hava sihat neşe sağları.
Şırıl şırıl pınar dere çağları,
İlkbahar da çıktığımız yaylalar.
2

Yıllar yılı yaşarız her gün yeni tatsızlık;
Sonu gelmeyen düzen,bunlar beni hep üzen.
Nefret verici olur,zaman zaman haksızlık,
Sonu gelmeyen düzen,bunlar beni hep üzen.

Doğruluklar kaybolmuş bulamıyoruz onu,

Mevla’ya yönelir açılır eller;
Allah’ı derinden andığı zaman.
Rabbimi zikreder hep coşar diller;
Rahmanın aşkıyla yandığı zaman.

Rahimin aşkını kalbine koyar…

Kar üstünde kızaklarla kayardık.
Sıra sende, sıra bende sayardık,
Dorulukta sadakat da ayardık,
Gönüllere yazıldığım yıllarım.

Kapan kurup keklikleri avlardık.