Kâzım Özgür Şiirleri - Şair Kâzım Özgür

Balıkesir ili Havran ilçesi,
Çamlık köyü halkı,özel lehçesi.

Türkiye tanıdı koca seyit’i,
Her ana doğurmaz böyle yiğit’i.

Delikanlı havamla yükseklerden çağladım,
Ağır şartlar altında istikbali sağladım.
İnandım mesleğime umutları bağladım,
Nice dertler dinledim, silinmedi içimde.
.
Olaylar büyümeden, hataları silmeli,

Toplumda örnektir, insanın hası;
My English teacher Atilla Kuşçu.
Dostluk zinciridir onun hevesi,
My English teacher Atilla Kuşçu. *

Her hali neşeli güleçtir yüzü,

1
İhtiyar olunca, kalmadı derman;
Derdine bir çare bulamıyorsun…
Cürümden kurtulup, alsan da ferman,
Tevhidin aşk ile dolamıyorsun…
2

Yunus Emre örnek dir sabur gerek bizlere,
Yüce Rabbim aşkıyla, yanmalıdır gönüller.
Hakka âşık kulundan misal verdim sizlere,
Kur’anın her hükmüne, kanmalıdır gönüller.*

Metanetle meziyet, Allah birdir sözümüz,

Geçmişin kirliymiş,sende kara var,
Birazcık içimde kaldın da gittin,
Gönlümde silinmez acı yara var,
Zavallı kalbimi aldın da gittin.

Nasıl dil dökerek yalvardın bana,

DEVLETİ ALİYE (OSMSNLI İMPARATOTLUĞU–2)
1670–den 1920 e kadar ki dönem

Dert ortağım yaşam dalım;
Hem sır taşım, hem sevdalım.
Eşim, karım, petek balım.
Gönlün murat alsın canım.

Bahar gülüm senle açtı;

Apo şerefsize kim verir kozu?
Vatan haininin dinlenir sözü.
Aşın şu katili kapansın gözü,
Kürtçeyi bilmiyor Ermeni soyu.

Bu nasıl bir mahkûm zehir saçıyor,

Genç yaşımda, diktim seni,
Evlat gibi, baktım seni,
Budayarak büktüm seni,
Dostum oldu, ağaç benim.
Sırdaşımdır ağaç benim.