Kasım Kobakçı Şiirleri - Şair Kasım Kobakçı

Kasım Kobakçı

Bir
----dünya
--------ki,
------------isyanlar
----------------işe
--------------------yaramaz,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Sevgi ve umuttur Munzur'un akışı,
Güneşle sevişir sudaki balıklar,
Gökleri bulut, dağları çiçektir,
Sevgiyi hayat boyu taşır rengarenk kuşlar.

Munzur'un çevresi karlı bir bahçe,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Bir gün annen ve baban vefat edecek,
Atalarının vatanını karıştırma,
Kale yıkılırsa sürgünde yaşarsın,
Sorunlarını üst üste yığma.

Enstrümanların kelimelerle oynamasına izin ver,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Yetişkinlik
----çağında,
--------gelinlik
------------yaşında,
Bir
----kız

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Biriciğim,
----sen
--------benim
------------çiçeğim,
----------------hayatımsın,
Bir

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Ne ölüm, ne yaşam, ne gelecek, ne geçmiş,
Harcadığım emekler suya döküldü,
Yolum uçuruma gidiyor, belki,
Belki ileride bir pusu beni bekliyor.

Sessizce yürüdüm, sonumu bilmeden,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Bir iki üç, küçük ve utangaç ve anıtsal...
Bir yerdi, hayır, okunaksız ve androjendi, sürekli bölünüyordu.
Bir tür yok oluş yaşamaktan tövbe artar mı, artmaz mı?
Şaşırmış adamların ellerinden un aktığı bakkalların peşindeydi.

Gökyüzünün son kez denendiği, hurmalardan acı, bir hevesle çiğ yendiği son seferdir.

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Yıkık şehirlerin yalnız evleriyim,
Bir temmuz gecesinin güneşiyim,
Terkedilmiş dertli kalplere dermanım,
Gökyüzündeki tek sevgiliyim.

Hayatla aramda yaş farkı var, doğum günümden beri,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Birinin acısına dayanılmaz.
Birisinin,
Bir akrabanın ölümüne,
Büyük üzüntü hissedilir.

Acısını almak;

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

İki kişi arasındaki,
Bir şeye müdahale etmek,
İki kişiye yer açmak,
Uzlaştırmaya çalışmak.

Bir işi yaparken,

Devamını Oku