Gelmeye başladı kapı sesleri, gıcırtıları,
Ders aldı bu insanlar sökülecek pervazlardan, menteşelerden,
Merak ederim kaç beden daha büyük ölçmeleri gerekecek artık terzilerin.
“Vatan, millet” diye hep aldılar emirleri,
Gördü artık insanlık kuralların çiğneneceğini,
Bitmemiş hayallerin bu son anında,
Yüreğimde iyileşmeyen yaraların acısı,
Yolun son çeyreğinde umutlarım geri döndü,
Sensiz kalmanın acısı yine sensiz gecelerde.
Yüreğimin evinde her şey sessiz, kırgın, hüzünlü,
Ahmet Abi biz böyle yetişecek insan değildik,
Yaşamdan umduğumuz bu değildi,
Seninle, ne düşlerimiz vardı,
Umutlarımız beş para etmedi, gel gör ki.
İtimat ettiğimiz acılara, yıldırımlar düştü,
Babama,
Kızgın değilim,
Bizden ayrıldığında,
Darılmadım... Gönül kırmadım...
Baktım... Susadım... Kısaydım... Eksiktim...
Bu kadınlar bizim kadınlarımız,
Yüzyıllardır yaşamın kanlı acısını,
Pençelerinde gizleyen yar.
Kalplerimizde açan büyülenmemiş çiçek,
Mücadelenin ve sevginin tapınağı,
Tarla kuşlarıyla
----ağaçların
--------gevezelik
------------ettiği
----------------zamanlarda,
Rekabet
Çoktan
----olmuştur
--------belki
------------de
----------------gece,
--------------------belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!