Kağan İşçen Şiirleri - Şair Kağan İşçen

aşk anarşi
aşk ölüm tanımayan köprü hayata
aşk düzensizlik
yıkıcı
aşk suçlu yaşanmalı
aramızda bilmediği kimselerin

Anlamsızlık Yüklü

gözlerinde hiçbir yer bırakmadım
kınayacak yer ayrılığa
hiçbir fikre sığmaz
seni düşlemenin ardından gelen

anlaşılmazlığın gösterişsiz kıyısında
kadrini bilmediğimiz
daracık sokakların o en samimi kasveti
bir mutsuzlukta yol aldık öpülesi
bu bizim tutukluluğumuz

unutma dedim
mevsimlerimi anla
dört dön bana aşk

hergün çocuklarla konuşurdum
uzaklaşmak için boş çerçevesinden
ölüm suretli yorumsuzluğumuzun

şimdi ortalık süt liman
seni mi beklemiyorum diyorum

her yer ellerin
vefa terzisi olmuşsun
yüreğinle sevgiler biçen
uzaklaşmayan uzaklığınla
büyülersin özgürlüğümü

bir anını da
bana ayır küçüğüm
çocuklaşayım yıllar sonra
saklama dişlerininin gediğini
başını öyle yere eğip
gamzelerinde hep geleceğim günün rüyası

sakallarımda senli bir öykü kenar mahalle
bıyık altından gülerim kömür kokusu saçlarına
çılgınım bulutlar gene kopuk kopuk
bölük pörçük bedenim
kenar mahallede akşam kuşluğu
üstümbaşım perperişan soyka kokulu

bir 'sen' gördüm
içinden mut çıkaracak
hiç eski bir
eski bir'im kalmamıştı
bir
im

ilk akşamın derdindedir kuşlar
sensizlik soframda yalnızlık bereketi
sakallarımda geçmişte kalmanın ağırlığı
bakışlarımda yokluğunun esmer yelkenli ezgisi
tükenmez asi renktir etimin sıcaklığında
çocukça bir yaradır kanar sandık sandık