Ne diyordum, tüm gitmeler
ağır yüklü gemiymiş meğer
sığıntılanmış kıyılarımda.
Sana bir sır vereyim mi?
Kime tutunduysam (dokunsam)
Yorgun uykular uyuyorum
Göz kapaklarım demirden külçe
Her gece kurtlar parçalıyor düşlerimi
Her gece terim, ağırım kendime.
İpte asılı ölüler görüyorum
“Seyrine kaçıyorum düşlerimin”
Bir romanı anlatmak karakterin yerine kendini koymak ve ulu orta sermek hüzünlerini!
Düşlerini yarına, hayallerini ise düne kıyaslamak...
Bir anda durdu zaman
Durdum öyle, öylesine
Hem de hazırlıksız
İnceden yağmur
Yüzüm etkisiz eleman.
- Hükümsüzdür -
Zaman ilk hezeyanıyla çabuk kaçıyor yörüngeden
Günler günleri boğuyor
Aldatıyoruz kendimizi vefanın zayi olduğunun farkına varmadan
Yitik umutları yitirilmiş yarınlara gebe kılıyoruz.
-
Kaan Ali Kolcuoğlu
Tüm YorumlarBen bir öykü yazmak istediğimde boş vermeden yürürüm. Yürüdükçe öyküleşir hayat, bazen durduğumda da öykü bulur beni...