Jale Keskin Şiirleri - Şair Jale Keskin

Senin Kadar! ..
Usta bir oyuncu değildi,
Yalanlar söyleyecek kadar.
Ne isem o, görünen diyordu
Sevmeyi beceremeyen yüreğim.
Belki...

Gece idi..
İçimdeki sevdayı ateşe veren
Acemi bir aşkın
Ayak sesleri sessizce
Ve düşler ülkesinde
Suskunluğumu sonlandırıyorum

Elime verdin sevgi demetlerini
Laleler bunlar dedin,sümbüller, menekşeler
Gör dedin sonsuzluğum gökyüzüm
Bak dedin bahar gibi gül gibi,
Zincirler vurmuştum yüreğime
Uyandırdın içimdeki en kuru filizleri

Latife’den anlamayan Karagül ‘den
Ümidi kestiğimizde küstük.
Halden bilmez deli gönül’den
Aciz’ lige düşünce küstük

Şiirler ağlayınca yan yakıla

O gün bu gündür yüreğim yanar,
Veda ettiğimiz sokaktan geçerken.
Ayrılırken birbirimizden,
Atılan adımlar,
Daha dün gibi yüreğimi delerken.
O günün adını hüzün koydum.

Güneşten yüzüm
Ölüm bir hakikat terekesi hak.
’O’ denilen ölüm değil ki,
Şunu bil ki öylesinin ölüsü de tak,tak.
Gerçek ölü,
Talkım veren imama öğüt veren ölü,

Bu gece kandilim oldu,
Sokak lambası.
Berduş zamanın loş aydınlatması,
Kalemin gölgesi kâğıt üstünde,
Belli değil hecelerin,
Virgülü ve noktası.

eğerki ihaneti yaşatıp
göçüklere sebep olacaksan,
gecelerce uykumu bölüp
ağlamalara sağır kalacaksan,
böyle bir sevdayı yaşamak
istemiyorum! ...

Susuyorsam!
Mühürlenmişse dudaklarım sonsuza kadar
Sabırlarım taşırıyorsa
Gözlerime bak....
Sözlerimin bittiği yerde
Artık onlar konuşmakta.

Yüreğimin,
Bir yanı çocukluğum
Diğer yanı gençliğim,
Çocuksu yüreğimde
Kabullenemediğim
Geç kalmışlığım.