Jale Keskin Şiirleri - Şair Jale Keskin

İçimde Kopan İhtilalleri bilmezsin Sen
Zifiri Karanlıkların Sonsuzluğunu
Öğrenmek İstemedin ki kendi bencilliğinde
Benim Kopkoyu Yalnızlığımı …..

Bir Deniz Kıyısı Şehridir İskenderun;
Ellerimi,denizinin ılık sularında yıkadığım,
Çocukluğumda, çırpınarak çıplak ayakla koştuğum,
Kıyılarında..
Benim Güzel memleketim.
Sıcak yaz akşamlarında,

son baharları yaşayan yüreğim
bir başka mevsimi başlatıyor gözlerinde.
içimin yangını na düşen bir buz parçası
serinleten,nefes aldıran,
kötü yaşanmışlıkları sonlandıran
bir buz parçası

Dikenler nereye kadar AŞK?
Öfkene bahane etse
Desem “bitti” diye, külliyen yalan!
Tüketemem senli çiçeklerimi

Sabrettim arsızlığım feryat figan

Hakikat cemiminden,
Soyulmuş aşklar,
Kıyıda köşede saklananlar,
Şehvete mahkûm,
Edilen anlar,
Gül bakış olmayınca,

Adam gibi adamlar hariçtir. Ol/mayan adamlara gitsin!

Neydiniz?
sizin gözünüzde
aynı boyutlarda biçilmiş çim,
bir fabrikadan çıkmışcasına

Ol

Ol hakta yaşarken gözyaşı
Ol gönül
Ol artık kırkı aştı yaşı
Ol ki seherde döktü gözyaşı

O gün her şey alışılmışın dışında nüksediyordu sıradan değildi basit hiç olamazdı. Sadece Hayallerimi süsleyen asırlardır beklediğim bir asalet ile karşımda duruyor idi. Sayfaları ağır ağır çevirdikçe O anki ruh halime uygun ve kafama balyoz etkisi yapan ihtişamlı dizelere maruz kaldım …

Akrep, nokta nokta ruhumu sokmuş,
Mevsimden mevsime girdim böylece.
Gördüm ki, ateşte, cımbızda yokmuş,
Fikir çilesinden büyük işkence.

Sen meçhuldeki adam
Uzun zamandır unuttuğum hisler
Seninle birlikte uyandılar
Kapkara gecelerde sisler
Ekrana yazdığım,
Üç beş cümle ile dağıldılar

Kaç Bahar kanı var ellerinde

Daha kaç baharın kanı sırada?

Uslanmadın mı?