Jale Keskin Şiirleri - Şair Jale Keskin

Bir tatlı rüyadan,
Uyandım da kalktım.
Mazinin eline düşüvermişim.
Geceden gündüze,
Sular gibi aktım.
Hüznümü geceden alıvermişim.

Bir ben kaldım sanıyordum,
Sığmayan şu yeryüzüne.
Var mı? diye soruyordum,
Ne kadarda çokmuş,
Her biri her köşeyi dönünce.

Gözlerini yum
Bak bir ney çalıyor
Ruhumun sesiyle bir uyum
Kurumuş bir kamış
Efkârlı bir solukla ağlıyor

Sazların parçaya girişindeki ahenk,
En karmaşık tınıların dizilişi.
Tellere vururken mızrap tek,tek,
Belli.! Bu parça sanki yüreğimin sesi..

Savurdum sönmüş aşkların külünü,
Gidipte gelinmez yollar üstüne.
Ben unuttum özlediğim ölümü,
Hayallerim düşlerimin yiğidine..

Unutuldum,
Unutulan zamanda.
Hatırlanmak istenmeyen bir kabus gibi.
Görüntüsü küflü aynalarda,
Nice duyguyla yazdıgım,

Bir dua gibi dilimden düşmeyen
Onu aradım her seste!
Göremediğimde sitemkârca üşüyen
Şimdi hayali dumanlı nefeste
Ha bu gün ha yarın derken
Ardını dönüp gidiyor işte

Darılsam da döner, barışır özüm
Sevgide ermişlik, hikmet ol bizim
Birleştir şimdi al, muhabbet sözüm
Kül olsun riyalar, cefalar bana

Göm kara bahtımı, ey gizli sırrım

/Sınanmadığım bir günahın masumuyum
Ruhumu yıkayan bir nehir’e dalıyorum/

Meleksi gördüğüm yüzler
Bazıları derin izler bırakıyor hep bir’e değenler
Diğerlerine aynı toleransı göstermiyor gönlüm

Sabahın ilk ışıkları,
Sarıverdi tüm gövdemi.
Kaybolurken gecenin yıldızları,
Kır çiçeği gösteriverdi rengini.
Gece çaldım bana uyku tutturmayan şarkıları,