İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Herkes dünyalık ister, yoksa fani değil mi?
Hırs bürümüş gözleri, servet peşinde kimi,
Öyle bir zamandayız, güven yok hiç kimseye,
Üç beş masum kul kalmış, gerisi hep harami.

29 Mart 2005 – Salı / İzmir

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Aklıma düşersin de, dalarım bir hülyaya,
Gündüz boş ufuklara, gece yıldıza, aya.
Sanki gerçekmiş gibi, çıkar gelir hayalin,
Uzanır erişemem, ellerini tutmaya.

1 Ağustos 1989-Salı / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

El oluyorsun artık, kalmadı hiç bir ümit;
Ne resmin var elimde, ne yazdığın bir kâğıt...
Yalnızlığa mahkûmum, son dileğim bu senden;
Bari onu göreyim, hayalini koy da git!

(31 Aralık 1988 –Cumartesi / Ödemiş)

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kimse görmez haydi gel, o yerde bekliyorum,
Değişmiş zaman mekân, aynı kalan ben varım.
Elimde kırmızı gül, içimde o heyecan,
Nerdesin hayal-i yâr, gel de bitsin efkârım.

8 Temmuz 1989-Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir hayal kapısından, girerim de İçeri
Kimse duymaz yasımı ağlarım geceleri.
Avunurum düşlerle, başka ne gelir elden,
Neyleyim o günleri getiremem ki geri

28 Mart 1989-Salı / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hiçbir şeyden korkmam ben, bir tek istisna inan,
Karanlık bir gecede, yolumu kesse şeytan,
Devler ateş püskürse, vampirler kan istese,
Beni korkutan tek şey, senden gelecek hicran.

28 Mart 1986-Cuma/Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yiğit rağbetten düştü, her yer namertle dolu,
Kötüye dur diyenin, kesildi eli kolu,
Dirilip mezarından şöyle bir dolaşsaydın,
Çok geçmeden kahrından, ölürdün be Köroğlu.

17 Mart 2005-Perşembe / İzmir

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Akıp gidiyor zaman, şişedeki kum gibi,
Bir nesil tükenirken, doluyor başka nesil.
Değişiyor durmadan; malın, mülkün sahibi,
Belli ki koca dünya, kimseye baki değil.

Yalan vallahi yalan, hayat koca bir yalan!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bugün on iki Mayıs günlerden ise Pazar,
Kurtuluş Parkı’ndayım, âşıklara bayram var.
Bense yapayalnızım, yaslanmış bir ağaca,
Senin hayalindeyim, dalabildiğim kadar.

12 Mayıs 1985 – Pazar / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bakışıp duruyoruz, gizli saklı, yol bulup,
Hepsi bundan ibaret; ne söz var, ne de mektup,
Korkarım ki aşkımız, sır kalır bu gidişle,
Kim itiraf edecek; sen utangaç, ben mahcup.

24 Mayıs 1983 - Salı / Ödemiş

Devamını Oku