Şairliğim tuttu yine,
Yazıyorum üç beş satır.
Bir gün geçerse eline,
Beni düşün eyle hatır,
Bir aşığın vardı hani,
Suçüstü yakaladım, göz göze geldik işte,
Bir şeyler seziyorum, bu manalı bakışta.
İtiraf et ki sen de, yanıyorsun besbelli,
Benim gibi gizliden, aşk denilen ateşte.
11 Ağustos 1987-Salı/Ödemiş
Bir sevgili gibidir, ne desin daha şair?
Yüzüne her bakışta, ilham olur bir şiir.
Gündüz telaş içinde, ağırlar konuğunu,
Gece ayrı güzeldir, mehtapta canım İzmir!
İstemem senden başka, yaşamaya bir şehir,
Taşı toprağı altın, olsa türlü cevahir.
Şimdi gurbet eldeyim, ama bir gün mutlaka,
Döneceğim sana ben, sılamsın canım İzmir!
23 Ekim 1986- Perşembe / Ankara
Seni alıp gönlüme, ilmek ilmek dokudum,
Bülbül olup bağında, hep ismini şakıdım.
Aşkı sende öğrendim, senden aldım ilhamı,
Yazdığım ilk şiiri, gözlerinden okudum.
Ne vardı bu kadar çok, bağlanacak bilmem ki?
Kördüğüm oldu işte, sende ararken aşkı,
İlle de sen dedi hep, vazgeçmedi hiç gönlüm,
Aşkı tatmayacaktı, sen olmasaydın belki?
26 Haziran 1987 – Cuma / Ödemiş
Dememiş miydim sana, her zulmüm sorgusu var,
Bugün olmazsa yarın, geçse de aylar, yıllar.
Çok çektirdin bana sen, sanma unuttum gitti,
Hepsi aklımda bir bir, boşuna etme inkâr.
27 Eylül 1990 –Perşembe /Bilecik
Bir okyanus misali uçsuz bucaksız derin,
Baktıkça dalıyorum pek hülyalı gözlerin.
Gönlümü tutsak ettin, ilk gördüğümden beri,
Her kahrına amenna, artık senin esirin.
1 Kasım 1986 – Perşembe / Ankara
Bu rüzgâr her kişinin, eser başından er geç,
Doldur aşk şarabından, bir kaç yudum da sen iç.
Varsın vefasız çıksın, yâr dediğin be gönül,
Her seven kavuşsaydı; aşk, aşk olur muydu hiç?
12 Nisan 1985 – Cuma / Ankara
Seni bu bahçelerde, gördüğüm son Haziran,
Seneye yoksun artık, içim yanmakta inan.
Elimde çam kabuğu, ismini kazıyorum,
Bari bir adın kalsın, geride tek hatıran.
8 Haziran 1983 / Çarşamba – Ödemiş Lisesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!