Gönlüme ateş düştü, ayrılık ölümden zor,
Aslı’nın yokluğunu, git bir de Kerem’e sor,
Katlandım her acıya, uydurup bir teselli,
Başka çare yok dostum, hayat devam ediyor.
26 Mart 1987 – Perşembe / Ankara
Her şey gönlünce olsun, beni düşünme sakın,
Yolun uzak olsa da, gönlüm hep sana yakın.
An be an peşindeyim, görüp işitmesen de,
Saçını yel aldıkça, dönüp çevrene bakın.
Ekim 1990 – Bilecik
Her şey vaktinde güzel; sevmek, sevilmek dahil,
Yarına garanti yok, olamaz kimse kefil,
Sevilirken sevmeli, kadir kıymet bilmeli,
Vakit geçtikten sonra ağlamak çare değil.
28 Mayıs 1999- Cuma / İzmir
Koy bu yürek aşkınla, kor ateşte kavrulsun,
Yansın bitsin kül olsun, rüzgârlarda savrulsun.
Yükselip her zerresi, tutunsun gök kubbeye,
Hesabı Mahşer günü, gözlerinden sorulsun.
22 Temmuz 1991 – Pazartesi / Konya
Gidiyorsun bu akşam, vakit tamam öyle mi?
Git bakalım görmeden bu perişan halimi,
Elveda diyemem ki, çıkıp karşına son kez,
Çiğneyip geç bilmeden, yola düşen gölgemi.
7 Aralık 1988-Çarşamba / Ödemiş
Koptu kızıl kıyamet, dört yanım yangın yeri,
Beni sensiz bırakıp gittiğin günden beri.
Söndürmedi hiçbir şey, bu hicran ateşini,
Yanıp yanıp kül oldum gün be gün diri diri,
14 Haziran 1991-Cuma /Konya
Ne Kerem sevdi böyle, Aslı’yı benim kadar,
Ne de Mecnun Leyla’ya, yandı bilesin ey yar!
Gizledim yıllar yılı, yüreğimde adını,
Diyemedim kimseye, içimde bir yangın var.
20 Kasım 1988 - Pazar / Ankara
Bilemedim nesin sen? Ya hurisin, ya peri
Aklımı baştan aldın, vermedin daha geri.
Başkasını sevemem, isteme bunu benden
Gönlüm sende ezelden, Kalû Belâ’dan beri.
13 Ağustos 1986 – Çarşamba / Ödemiş
Bir ümit vermeseydi, açılıp dalında gül,
Figan etmezdi bil ki, yanıp aşkına bülbül.
Geç artık bu sevdadan, sil onu yüreğinden,
Ne bir karşılık buldun, ne de vefa be gönül!
Gidin söyleyin ona, boşa inkâr etmesin,
Her şeyi biliyorum, yalanlar anlatmasın.
Kalbimi çalan odur, hayaline dalmışken,
Başka sevmesin diye, hala rehin tutmasın.
24 Ekim 1988- Pazartesi /ANKARA
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!