İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Denizin aynası olsaydım
Seni görürdüm önce
Balıklara sormadan
Hangi çarşıdan geliyorsun?
Hangi karşıdan...
Ama aştığın deniz

Ve yağmurun beklediği şafak aydınlığında
Islanırken tenimiz,sıcaktı yüreğimiz...
Kavuşmak vardı,belki bugün,belki yarın
Tanışmak vardı yağlı kurşunla,bu vatan için,
Baharında ve yirmisindeyken yaşımız...
Bekleyenlere gülüyordu o cansız bedenimiz

Daha kaldı mı zaman çocuk?
Çek perdeleri
Kırgınım güneşe
Dargınım gülüşe
Ben ağlamak istiyorum
Yok yok...

Simit isteyecğim
Küncülü bir simit
Sokak satıcılarından
Hiç utanmadan
Bu sabah
Ahşap penceresinden

Eski bir kravatım vardı
Hani bilirsin
Sen almıştın ya
İlk evlilik yıldönümünde
Ve ilk çocuğumuzun yaş gününde
Kapımızı çalan

Tavan aramda çatırdayan
Su testisi kadar ufak us
Bittiği gün pus
Bitecek mahpus
Gözlerim açılacak şafak kadar
Aydınlık kadar güneşe

Beni hiç anlamadın ki...

Anlasaydın eğer gözlerime sevgiyle bakar, omuzuma sükunetle yaslanırdın. Beni görünce insanlara yaşama dair tüm kaygılarını, sıkıntılarını unutur, bir kedi uysallığı ile varlığını varlığıma bırakırdın. Beni anlasaydın eğer soru sormaz cevap beklerdin. Yanlış yapmaz, doğrularımı kendi doğruların olarak seçerdin. Beni anlasaydın, güldürür, ağlatmazdın. Yaralarıma melhem, rüyalarıma ilham olurdun. Beni benden alırdın. Seni bende bulurdun. Ama beni hiç anlamadın ki?

Beni hiç anlamadın ki...

Ağladım ama gözyaşlarım akmadı. Yüreğimle ağladım. Yürek ağıtımın çığlıkları dudaklarımdan dökülmedi ama gözlerim bir viran bahçesinin figanını yaşadı. Sonsuza giderken ve sensizliğe mahkum olurken sadece ağladım.

Ağladım ama ağladığımı tüm insanlardan ve tüm canlılardan sakladım. Emnim ve çok iyi biliyorum ki şu anda ve şu dakikada benim gibi bir çok insan ayrılığın gözyaşlarını yüreğine akıtıyor. Zira yaşam acımasız. Zira melek yüzlü şeytanlar çevremde kol geziyor.

Ağladım ama şiirlerimle, düşlerimle, korkularımla ve sessizliğe mahkum çığlıklarımla ağladım. Ağladıkça anladım ki yaşamın her safhasında yalan söyleyenler sevdanın en mahrem duygularına hükmediyor.

Güneşi özleyen dünyalar gibi
Severken yaşanan rüyalar gibi
Gerçeği arayan hülyalar gibi
Beklemek çok zor geliyor bana

Kanıyor içimde bir mavi sızı

Erguvanlar uçuşuyordu
Mavi al yeşil
Kanatsız
Sonbahar rüzgarlarının önünde
Bir kadın ağlıyordu
Bülbüller gibi