On bir ayın sultanı, işte geldi Ramazan
Kutsal yaratmış an’ı, gerçek yazıyı yazan
İftar vakti gelirken, saracak bir heyecan
Bu imtihan meydanı, işte geldi Ramazan.
Boş çevirmez bir eli, dolar taşar her kaşık
İçli Köfte
Her zaman aklıma düşer
O pişerken sabrım taşar
Yiyeceğim üçer beşer
Yerim seni içli köfte.
Konuştukça neşe saçan
Söz’ün beni öldürecek,
Her gülüşte güller açan
Yüz’ün beni öldürecek.
Mutluluğa ışık salan
Seher vakti çıkıp geldim vefasız
Başucunda çiçek açtı neyleyim
Deli gönlüm sen olmadan pervasız
Yar sineme yara, açtı neyleyim.
Şu diyarda ondan başka kimim var
Bana seni anlat, anlat ki
Aklım mülteci gezmesin semalarında
Adın firari olmasın dudaklarımda
Yaşa benimle, günü bende yaşa.
Tanıyamadığım bir duygu bu
Varmak için uzun yollar yürünür
Uzaktan bakınca duman görünür
Kış gelince beyazlara bürünür
Dağlardaki benim yaylam ne güzel.
Ovasında çayır, çimen bol olur
Kibir sende, hava sende
Kim kaldı ki bak çevrende
Hiç de güzel değilsin be
Senin gibi, çok evrende.
Medeniyeti hor işlersin
Yüzüne baktıkça coşsun yüreğim
Verme gözlerimi, tut sende kalsın
Ellerim elinde, yansın öleyim
Al ömrümü benden, hep sende kalsın.
Cennet bakışların götürsün beni
Düş gördüğün mor çiçekli bağları
Duman tütmez benzi soluk dağları
Kıyısında oturduğun çayları
Bir gün gelir unutursun sevdiğim.
Baş başa kurduğumuz her hayali
Bir hal geldi dostlar benim başıma
Akıl ermez, şu feleğin işine
Gece girer, yetmiş ekran düşüme
Bitmeyecek, televizyon taksiti.
Harcamazsam, bir kenara koyarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!