Yıkıldığım bir hazan akşamıydı
Acımadın bana, terk ettin gittin
Sana açmıştım gönül kapısını
Acıyı içine park ettin gittin.
Beni silahına sen hedef diktin
Sen gelince, gün batarken aklıma
Mehtapta buluşur, el uzanır elleşir
Gök yüzünden yıldız yağar, bahtıma
Suskun dudak bir buseyle dilleşir.
Bir sır olur kara sevda, yürekte
Sarmadı buralar yordu be gardaş
Her türlü hayalim yıktım gidiyom
Canım dediklerim vurdu be gardaş
Çaresiz boynumu büktüm gidiyom.
Huzur bulmak çok zor bedeli varmış
Umutlar sarardı inceden ince
Çiçekler soluyor haberin var mı?
Buzullar yanıyor benden gidince
Bir Mecnun ölüyor haberin var mı?
Söylemiştim sözden anlamaz diye
Güzele nazır’ım irezil seni
Onda hiç beyin yok kavramaz diye
Her şeye hazırım irezil seni.
Şiir araç değil kirletme bunu
Fiyakası boldur bizim d-ayının
Kürkü veresiye, hantal ayının
Son temsilcisidir hıyar soyunun
İnsana benzemez, namıssız seni.
Konuştuğuna bak, alim sanırsın
Baktıkça yüzüne gönlüm coşardı
Kalbim o yanımda varken yaşardı
Görmediğim günler aklım şaşardı
İçine baktığım gözler nerdesin?
Doymadım bir ateş düştü kalbime
Yalan mı söylüyor bakın aynalar
En güzel mevsimsin kara gözlü yâr
Her zaman çiçektir dilde Leylalar
Gönlümde Şirinsin kara gözlü yâr.
Özlemin var içime sığmayan,
Güneştin sen ufukta parlayan.
Gel desem benim gecelerime,
Günlerce, hiç sabahı olmayan.
Bu bahtımın tesellisi sensin,
Sevda denen duygu gözlerde başlar
Orda yeşerdikçe kalbi ateşler
Şehvet için tene vurulmaz neşter
Çıkılmaz yollara girmiş bir kere.
Ne iffet kalmış ne his nede duygu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!