Değmeyin ne olur, bu gün kırgınım
Yıkılmış onurum, bitmiş gururum
Kıymet bilmez bir dilbere vurgunum
Beni taştan taşa, vurun geceler.
Sormayın hiçbir şey, cevap veremem
Gecelerimi alev, alev yakan sevgili
Hasretini damla, damla avucumda erittiğim
Uyku gözlerime hasret
Yatağım bedenime
Sensizliğin soğukluğunu yaşayan yüreğim
Gömülür karanlığa boylu boyunca
Bir gün gözlerimi kapattığımda
Güneşin hiç doğmayacak
Ve ben gözlerimi bir daha hiç açmayacağım.
Yaşamla alakayı kesmek ve düşünmek
Buna hiç üzülmüyorum.
Bahar geldi şimdi bizim köylere
Koca dağım çiçeklenmiş duruyor
Güneş değdi duman tüten evlere
Emmi, dayı birbirini görüyor.
Yörük kızı, yaylalara göçtü mü?
Unutamam söylediğin ninniyi
Dizine yatıpda, uyurdum ana
Sende gördüm candan öte sevgiyi
Sütünü veripte, doyurdun anam.
Anadır ilk öğrendiğim kelime
Ciğer parem, sevda gülüm
Senden bana neler kaldı
İsmini söylemez dilim
Sözlerimde bir of kaldı.
Hazan değdi mutluluğa
Çaresiz kapına, geldim kul oldum
Çileye park ettin, beni sen zalim
Gönlümde kelepçe, gayri ben öldüm
Dertlere gark ettin, beni sen zalim.
Düştüm girdabına, toprağa gömdün
Canana yazayım bir buruk selam
Kağıt’ta muradın, alsın sevdiğim
Elimde ağladı tükenmez kalem
Özlemim sılada, kalsın sevdiğim.
Kanasın yürekte kavrulan yaram
Köyümde eskiden harman olurdu
Göz akar bostana derman olurdu
Araba yerine hayvan olurdu
O güzel halini unutamam ben.
Orda adam boyu karlar yağardı
Nazlı yarim, hasret çiçeğim
Bitsin artık bunca çile, bunca zulüm
Bir ışık…. bir ümit,
Yok mu söyle.
Can dayanmaz oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!