Gurbetin Yolu
Gurbet deme bana içim kan ağlar
Nazlı yâr aklıma düşer gurbette
Yolumu bağladı sıralı dağlar
Efgânım bendimi aşar gurbette.
Umutlar sarardı inceden ince
Çiçekler soluyor haberin var mı?
Buzullar yanıyor benden gidince
Bir Mecnun ölüyor haberin var mı?
Hadi Gel
Gönlümdeki hicranın yaşayan son neferi
Kanatlanıp göklerde uçuluyor hadi gel
Erteleme sulh için çıktığın bu seferi
Bir nefeslik zaman yok göçülüyor hadi gel.
Dedim ki....,
uzat ellerini yanan avuçlarım serinlesin.
Dedi ki..,
bekletmeyi severim varsın yansın.
Dedim ki..,
aşk sabırla sınanmaz o zaten kor olmuş.
Nereye gidersin gurban olduğum
Sana varacağım yol bırak bana
Kahve gözlerinde canım bulduğum
Sırma saçlarından tel bırak bana.
Ne yapsam ne desem bilmezsin derdim
Helal Olsun
Madem ki yazıyorsun kalemin kan akmasın
Gidiyorsun anladım al hakkım helal olsun
Alıp gittiğin ah’lar seni her gün yakmasın
Önünde diz çöktürdün kul hakkım helal olsun.
Sen bizim ellere gelmem demişsin
Şehirler ağlatıp yol verince gel
Soğuk yaylaları bilmem demişsin
Dağlar çiçek açıp gül verince gel.
Göç katarı nice yollar aşınca
ÇANAKKALE
Öyle bir kale ki surları kandan
Nabzımda atarsın sen Çanakkale
Şehadet emrini vermiş kumandan
Bağrımda yatarsın sen Çanakkale
Dünyanın rengine bak siyaha döndü birden
Güneşi haps ettiler suçumuz neydi bizim
Kurduğumuz hayaller görünmez oldu kirden
Sesimizi kıstılar ben sağır ve dilsizim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!