Seni sevmek bağda uyumak gibi,
Bir çam ormanında solumak gibi,
Sesin çağıldıyor rüzgar içinde
Yüksekten dökülen bir ırmak gibi.
Seni sevmek benim her günkü işim,
Uyuyorsun aynen melekler gibi,
Düşlere sığınan bebekler gibi,
Saçların yastıkta ipekler gibi,
Seni seyretmeye doymam, doyamam.
Gül pembesi bir renk sarmış tenini,
Olanak mı vardır seni unutabilmeme?
Dikilmişsin gönlüme Çanakkale Abidesi gibi,
Süleymaniye gibi görkemler içindesin,
Selimiye gibi incelikler,
Fırat gibi güzellikler,
Çukurova gibi bereketler,
Yağmurun damlaları mı, yoksa sen misin
Bu kırık-dökük camlarıma vuran?
Nahar rüzgarı mıdır duvarlarımı okşayan,
Yoksa sen misin?
Açmışım sana ardına kadar kapılarımı,
Girmez misin?
İlkbaharlar geçti seni beklerken,
Tomurcuk tomurcuk, çekirdek çekirdek ilkbaharlar
Güneşe uyanan körpe topraklarını yanlarında götürerek,
Körpe yağmurlarını bağırlarına basa basa,
Ağlaya ağlaya boz-bulanık sularının ardından
Geçip gitti ilkbaharlar önünden gözlerimin,
Buğdaylar boy attı başak içinde,
Yamaçlar çiçekten kuşak içinde,
Bulutlar denizden döşek içinde,
Seni bekliyoruz hepimiz birden.
Rüzgar çayırlarda esip duruyor,
Rüzgar esse ürperirsin, solarsın,
Şimşek çaksa çekinirsin, korkarsın,
Akşam olsa için için ağlarsın,
Seni nasıl bırakıp da gideyim?
Sen bir gülsün, özen bekler fidanın,
Seni nasıl özledim beklenen yolcu gibi,
Sanki bir kere görsem dünya benim olacak.
Aşkın ta yüreğimde amansız sancı gibi,
İçerim alevlenip tutuşarak yanacak.
Çıkar mıyım sabaha bu yangın gecesinden,
Aramızdan karakedi mi geçti, ne var,
Neden bu sitemler, dudak büküşler, baş çevirişler,
Değer mi bu bulunmaz günleri kurban etmek
Bir yanlış anlamaya?
Gülümse de, devam edip gidelim
Yaşamaya.
Dönmeni neden bu kadar çok istiyorum, biliyor musun?
Döndüğünde mucizeler olacak sanıyorum da, ondan,
Böylesine koşullandırmışım kendimi anam-babam,
Böylesine inandırmışım.
Sensizlikten ölüp kaldığım zaman ıssız bir yerde,
Sen döndüğün an dirilirmişim sanki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!