Aynaya ne borcum var ağarmış saçtan öte?
Sana ne borcum kaldı attığın taştan öte?
Nem kaldı bu dünyada bir dertli baştan öte?
Bırak artık sen beni başbaşa elemlerle.
Nasıl olsa gülmüyor kadere karşı yüzüm,
Ayrılığın zehirli yılan gibi çöreklendi canevime,
Kaldı zehirli ıslıklar içinde bedenim,
Bir derin karanlıkta siliniverdi renklerim,
Göklerim soyunuverdi bulutlarından,
Denizlerim mavisinden,
Islak, körpe kokusundan topraklarım,
Ayrılık en büyük düşmanım oldu
Yıllardır kapıda, pencerelerde.
Seni ellerimden aldı büsbütün
Bırakıp resmini çerçevelerde.
Resminde yaşıyor geçmiş yıllarım,
Neden bana yıldızlar kadar uzaksın?
Ve neden bana nabzımdan daha yakın?
Nasıl bir büyüsün ki; uzaklarımı yakın kılıyorsun
Ve yakınlarımı taşıyorsun en uzaklarıma?
Nasıl bir büyüsün ki;
Bazen taşıyorsun beni geçmişe,
Ayağım yeni bastı sevdanın eşiğine,
Lakin ömür tükendi, son kışı yaşıyorum.
Bedenim bebek gibi imrendi beşiğine,
İnişleri tükettim, yokuşu yaşıyorum.
Kader neden güzeldir merhamete gelince?
Dikkatli ol, ayık ol, doğru yaşa hayatı,
Ayağın bir kaydımı sakın dost most arama.
Hiç kimse tercih etmez taze varken bayatı,
Ayağın bir kaydımı sakın dost most arama.
Namus asla değildir hayatta bir gün için,
Sen emret; ben kulum, köleyim sana,
Gülleler asmışsın zaten boynuma,
Nasıl yanıyorum baksana bana,
Var mıyım, yok muyum, bilemiyorum.
El çektim dünyadan aşka düşeli,
Ömrümce yaş olup gözümden aktın,
Yıllar nasıl geçti anlayamadım.
Bana çiledir ki miras bıraktın,
Ömrümce çektim de kurtulamadım.
Adetin bırakıp aramamakmış,
Sana nasıl aldandım,
Binbir ateşe yandım,
Bırak beni, bunaldım,
Aşkın bana ızdırap.
Sandım yemin tutarsın,
Aşkın bağlamışken bileklerimi
Mümkün mü silinsin gönlümün yası?
Yıllardır peşinden koştum, dolandım,
Aşkın yüreğimde hançer yarası.
Durmadan sızlıyor kalbimde yaram,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!