İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

- I -
Başlangıcımdadır sonum. Sıra sıra
Evler yükselir ve düşer, harap olur, genişletilir,
Kaldırılır, tahrip edilir, onarılır, ya da yerleri
Açık bir arazi olur, ya da bir fabrika, ya da bir çevre yolu.
Yeni binaya eski taş, yeni ateşlere eski kereste,

En sıcak günlerdeki yağmur dolu bir gecede
gördüm ender bir görüntüyü:
ebemkuşaklarının titreyen göksel ışığını
buluttan süzülürken
- ve ölümden hemen önceki
en son kızgın bakışını düşündüm kirpiklerinin!

Sonsuzluğun yakarışından bir çocuk gibi
bilinmedik bir elde ağını ören bir örümcek gibi,
bu boş döküm kalıbına sarkar göz
gırtlağın terkedilmiş kürsüsünden iner
ve karışır göğsün kavgacı papaz toplantısına
duyguların rayihasından ve düşüşü hazırlayan kapaklardan

Çocukken
kendi kendime oynardım
okul avlusunun bir köşesinde
bir başıma.

Nefret ederdim oyuncak bebeklerden

Şarkı söyleyelim aşk ve tembellik hakkında,
Başka hiçbir şey sahiplenmeye değmez.

Birçok ülkede bulunmuş olsam da,
Başka yerde yaşamaya değmez.

Doğan birçok kimse
arasında
doğdu biri,
yaşayan birçok kimse arasında
yaşadı,
ve toprağın hikâyesini anlatmadan

İçine soğuk işleyen bir kulübede
Seller altında,
Açlık, korku ve ürperti içinde,
Dostsuz, ebesiz,
Bir oğul doğdu!
Dumanlı bir mağarada,

Sahraların nemli bölgelerindeki Paraná,
titriyor başka ırmaklardan ötürü,
su şebekesi Yababiri’nin ırmakları
Acaray ve İgurey ikiz takılar gibi
boyanmış quebracho ağacıyla,
copal ağacının tacıyla çevrilmiş,

Biliyorsunuz uyandığını karın
ovaların üzerinde, ya da daha doğrusu
Güney’in karanlık ilkbaharıdır, bu siyah kuşlar
göğüslerindeki bir damla kanla
görülür titredikleri, kanatlarını açan
sis muazzam bir kıştan, sıradağlardan

Amerikan cehennem, gündelik ekmeğimiz bizim,
yunmuş zehirde, başka bir ses
duyulur senin vefasız ateşinde:
yabancı şirketin
Kreol avukatıdır bu.