zihinler isyan dolu
kıvrımlarında ülke yıkılmaya yüz tutmuş
çaresizliğin pençesinde meğer bükülmüş boyunlar
sanma çalkalanmış şehirler arınmaya başlamış günahlarından
vicdanların ihanetini seslendiren haykırışlar susunca
şimdi tam zamanıdır yeni bir şeylere başlamanın
ya da vicdan aynamızı avuçlarımızda tutmanın
uzun süredir kırgın olduğumuz eski bir dostun
eskimeyen sesine merhaba demenin
sesinde eskimenin tam zamanıdır
belkide
arafta en ince kabuğundayken cennet ile cehennem
bir tevbenin kanadında idi
belki de at sürdü bir sultan gönüllere
bazı günler annem
bir kuş gibi gülerek uyanırdı
o sabah
cıvıltısını etrafa cömertçe saçarak kalktı
erkenden hazırladı
babamın yemeklerini
benim kanım bir tutam ateş
yakar özgürlüğün kandilini
ağlama ana
dua et
arzuları yakan haledir heyecanlar
cennet hurilerinin gözlerinde aşkın kaynağı
buzlar gibi erimektir tutuşan her yangınla
sel olup başını taştan taşa vurmaktır heyecanlar
yoldasın
yola çıkmış
yürüyorsun
gölgen düşüyor önüne
terin dökülüyor yorgun ayakuçlarına
tazecik bir güne açtım gözlerimi
güneşin yüzüme vuruşuyla
yeniden doğmuş gibi hissettim kendimi
komşu evlerin
boş sokağın görünüşü bir garip
bir garip duygu çöktü içime
sisli bir derunilik içimde
hiç bir şekle bağlı olmayan
akşamın morunu kırmızısını seyrediyorum
ufka yayılmışlar bir bir
gökyüzünün çehresine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!