İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

İlkay Coşkun

Ses/sizlik

uzaklarda kalan bakışların
füsun gözlerinden olmalı
ufuklara sürülen düş
göl mavili layemut duruşlu

Devamını Oku
İlkay Coşkun

eylül bulutu içer, sıcak beyaz tenini
açar narenciye gözesinde dalların
tokmaklı kapılar önünde hazan iklimler
biriktir yapraklarını, elvan tomurcukların döl tutar
kar yağdırır, kül rengi dudaklarından inciler

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Gönül/

ozanları dillendiren gönül
aşk şerbetini yudumlatan gönül
hasretlendiren hüzünlendiren gönül
ne mutlu ettin ne de darda koydun gönül

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Gülkurusu Ölüm

en güzel mankenin üzerinde biriken
gözlerin gerisinde durdunuz
akşam sabah şaraplar yudumladınız
mevsimlerin hep baharına dalıp sere serpe

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Sinelerde nefis var /
Vicdanlar hangi bedenlerde

sevgi sustu
toplandı kem niyetler bir bir
afyon sarhoşu hayal perdede

Devamını Oku
İlkay Coşkun

uyu/artık

eski yazdan kalıp kızıla boyanır gövde
uzağı düşleyip, içine düştüğü her günde
uyuyan sessizliği yırtarcasına bağırır gece
aylak sokaklarda, delişmen karanlığı çağırıp

Devamını Oku
İlkay Coşkun

İki Gönül

'iki gönül bir olunca
samanlıklar seyran olur' derler

İnanmam bu eskidenmiş

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Cemre

kuş sesleri
cıvıl cıvıl

günün ilk çamaşırları

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Yozgat’ça - Yozgat Ağzı
(Yozgat ve çevresi yöresel kelimeler)

1
kuru fasulyeye, ağ pakhla
yeşil fasulyeye goğ pakhla

Devamını Oku
İlkay Coşkun

Bu Şehir

bir şehir doğuyor kalabalığa
körpe bedenleri doyuran
hem doğuya, hem batıya açılan
eli kalem tutan alimin içselliğiyle

Devamını Oku