İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

Baretin Gölgesinde
…
alnında parıldayan ışık, geleceğini topladı derin kuyulardan
en yüksek tenörde gösterdi kendini, baret gölgeli aydın yüzünü

yürek atın zıpır zıpır, sarmalayan dekapaj katman ve kalın

lamia

yorgundu kadın
soğukla yoğrulmuş gözleriyle
cengi oynanan, nara atılan sokaklarında
sunağında saklı gül kurusu yalnızlığıyla

Kalır

çeşit çeşit ganimetlerin olsa
küfelerin zümrütler ilen dolsa
hastalıktan benzin sararıp solsa
dünya malı yine gözünde kalır

Canan

sana
kalbimi versem
Yüreğinden süzülen bir katre
sevginden verir misin?

Neyim

dost bağında çilehane, dertli kamış boğum boğum
mey içmeden boğazı düğümler, sarar neyim

çıkardım seni bataklıktan gam tasa kimin?

İlkay Coşkun'a Şiirler
-----

İlkay Coşkun'a

dostluğun bakidir unutmam sizi

derler

bahtı kara yazgı, gözlerdeki yaş
yüreğin içine dalmasın derler
nefsani sefalar, haram olan aş
ahiret sevabın almasın derler

Dostlar

dün, gençtin güçlüydün vardı paran
nede çoktu seven sayan
bu gün elden ayaktan düştün ya
hiç kaldı mı ki soran?

Gözyaşı

çok gülünce gözler yaşarır
ağlar gibi

çok ağlayınca şefkat oluşur

fukara

I
çiçeklerinde fakiri olur
yağ tenekesi saksılarda bir ömür