İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

Gariplik

garipliği yüreğime konuk ettim
etmez olaydım keşke
bir geldi
pir geldi

Dün Aşk ve Boş Küfe

çamaşır ipinde kemikleri kuruyasıca
anıların dünde kaldı, rüyalarından çık artık
ağla kaderine, bırak şu ayşeyi, fatmayı
…

Ayar / sızım

çöl güneşi yakar yelkenlerimi rüzgâr/sızım
haramilerle kesişir hep yolum kâr/sızım
ne var ki tutunacak dünyada bre gönlüm
derbeder oldum yaban ellerde ayar/sızım

U-yan

I
var mıdır kalp acısından, aklı kusur olma/yan
dünyalık ihtiras için, fani saçın yolma/yan
al/dan yanak gül/den dudak, varsa yoksa ne yazar

Yürekler Durulunca

1
âlem girdabında ruh bedene tutunur
gayb deryasına dirhem katre katılır
elest âleminden muştulanır kader sırları

ya nasip

sevgi pınarları kurumadı
dağılımda bir hata oluştu
kimi içer kana kana
kimi kavrulur yana yana

Yozgat Şehrengizi

Y.
yanar toprağın ağustos sıcağında, üşütür bedeni
çatısız damların kaç sevdayı eskitir, kaç gurbete düşürür
aldığı suları vermeyen kuru pınarların sürgüne gönderir

yüreğimin hava durumu

yağmur aldı gözlerimi
sis bastı yüreğimi
duygularım buğulandı
yüreğimde fırtınalar kopuyor

ya sev ya sev

bir kişiyi sevmek için
bir tanımak az değil

bir kişiyi sevmemek için

Yirmi dört Kasım

gerçek
en kutsal meslek
öğretmenlik