Allah'tan utanmayanın,
Kullardan da utancı olmaz.
Güneşe sırtını dönenin,
Güneşten nasibi bulunmaz.
Ben kazandım diyenin,
Kazandıkları yerini bulmaz.
Birbirini bulanlar....
İkiyi bir yapanı,
Bulamamışsalar!
Bir olsalar da
Birbirine ağyar olurlar.
Kirlenmiş sokaklarımızı,
Hep birlikte süpürelim,
Sen elinde süpürgenle,
Biz şairler kalemlerimizle.
Hep birlikte yaşayalım,
Elma yanakları al,
Kaşları sürmeli kız,
Sen hep böyle kal.
Dokunmasın eline el
Kırmasın kalbini söz.
Ayrı bedenlerde aksada,
Aynı sularından içmişiz.
Özümüz bir sözümüz bir,
Ayrı şarkıları dinlesekte,
Aynı türküyü söylemişiz.
Ben Laz, sen Çerkez,
Beni anlayan bir sensin
Sustum,
Kalbimin sesini dinlesen.
Derde çare olanım sensin,
Ağladım,
Yaktığın, ağacın gölgesi,
Sana bu sıralar lazımdı.
Gölgen seni benim kadar,
Güneşten koruyamazdı.
Bensiz yalnız kaldığında,
Yeşilleri keselim
Kırmızıları yakalım
Mavilere akalım
Sarılara bakalım
Kahveyi içelim
Beyazda kayalım
Hangi deniz senin kadar sakindir?
Hangi rüzgar senin kadar sessiz?
Hangi kollar senin sardığın gibi,
Yavrusunu şefkatle sarabilir ki?
Başka hangi sevgi seninki kadar,
Bir daldan avuç avuç kiraz,
Toplamak ne kadar da zormuş.
Bir gönülden binlerce kiraz,
Toplayanı varmış Hasan Kiraz
Bir derde havlu atanlar varmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!