Ne bahar idi ne yaz idi
Gönlü dertli hali var idi
Keşke nen var demeyeydim,
Hatamı ben bilmeliydim.
Beni sevmiyorsun dedi,
Ne bahar idi ne yaz idi
Gönlü dertli hali var idi
Keşke nen var demeyeydim,
Hatamı ben bilmeliydim.
Beni sevmiyorsun dedi,
Resmini bende unutmuşsun,
İstesende sana veremem artık.
Yerini yurdunu bilmek istesemde
Telefonu açıp soramam artık.
Ellerimin arasında mutluyken,
Düşersem,
Dizlerim kanar.
Üzülürsem,
Gözlerim.
Kırılırsam,
Yüreğim.
Son şiirim olacaksın belki de.
Ömrümün son yolcusu kimbilir.
Senin için sakladığım yüreğin,
Belki de tek seveni olacaksın.
Ömrümün baharında açan ilk gül.
Baba ellerin,
Neden bu kadar sert?
Pamuk yüreğin,
Neden kesik kesik?
Annem, yavrusuna,
Senin baban,
Dökülünce gözlerimden yaş,
Gel sil desem de silemezsin.
Sensiz ellerim iki yana ayrılır,
Gel tut desemde tutamazsın.
Aradığımda yanımda yoksun!
İftara beş kala gelirim aklına
Gönül sofrana tuz olurum
Dudaklarına değen tatlı bir hurma
Üstüme su içip beni unutma
Sana ihtiyacım var
Her zamankinden çok.
Ben ağlamıyorum ki,
Gözüme toz kaçmış!
Şimdi yüzümü yıkar,
Gözümü silerim geçer.
Ellerim ellerine uzanır da,
Tutamazsın.
Bakışlerim sende kalır da,
Anlayamazsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!