Gönüldendirdir aşıkların sözü
Kalem kağıdı öpmeye görsün.
Hak yoluna köprüler kurarlar,
Dost elinden tutmaya görsün.
Kağıttan gemilerini güçlü nefesleriyle,
Sandallarını ellerindeki kürekleriyle,
Gemilerini motorlarıyla yüzdürenler,
Aşkı sürdürmeye gücünüz yeter mi?
Seni yanıma,
Aşkı kalbime aldım.
Aşk senmişsin,
Kaybedince anladım.
Aşkın kolları,
Bakan gözleri,
Bir güzelini sevdim,
Boyu bana kısaymış,
Eğilip başını omzuma yasladım.
Bir güzelini sevdim,
Gözleri biraz şaşıymış!
Çok insanları tanıdım
Renkleri farklı farklıydı
Çok gönülleri tanıdım
Hepsinde korkular vardı.
Çok işlerinde çalıştım
Dünya telaşı hep aynıydı.
Anahtarımız hep bizimle,
Siz onu cebinizde,
Biz kalbimizde taşıyoruz.
Anahtarı kaybettiğimizde,
Siz kalbinizi çilingirle,
Beni ellerine aldığında,
Küçücüktüm annem.
Yanağımı okşadığında,
Yumuşacıktım annem.
Göğsüne dayadığında,
Sen hal diliyle konuşsan da,
Gönlünü gerçeğe kapatan,
Can kulağı ile dinlemedikçe?
Söylediklerinden ne anlar?
Güneşe çıplak gözle bakan,
Dünya gözüyle neyi görür?
Gökhan ölmüş diyorlar,
Ölenle ölmez kalanlar,
Allah Rahmet Eylesin...
Kalanlar, beklememiş,
Malın yemişler diyorlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!