“Sen Giderken”
Ve sen gidiyorsun…
Uzak diyarlara değil,
Kalbimin en ulaşılmaz köşelerine...
Beybün kokulu gülüm,
SENİ İSTİYORUM
Karanlık gecelerimde
Yıldız olup akmadın bana,
Sıcak nefesini duymadım;
Kokunu da.
Seni Severek Öleceğim
Seni severek doğmadım belki,
Adını bilmeden geçti ilk baharlarım.
Ama zaman…
Zaman seni içime öyle bir işledi ki,
"Sen Sarıldım Desen"
Kollarımı bağlasalar da
Ben sana yine de sarılırım,
Çünkü sevda, bilekleri değil
Yüreği özgür bırakır.
Sensiz Bir Düş
Bir deniz düşün, susuz…
Bir gece düşün, uykusuz…
Bir insan düşün, mutsuz…
Bir bahar düşün, çiçeksiz…
"Sensizliğe Büyüyen Çocuk"
Sen gittin baba,
Güneşin sesi kesildi odamda,
Rüzgâr suskun, ağaçlar kimsesiz,
Bir çocuk kaldı geriye, gözlerinde kırık bir bahar.
Sensizliğe Sığmayan Aşk
Sevgili İbrahim, hatırlıyor musun?
Çaylarımız dumanlı, sohbetimiz koyuydu.
"Haberimi yapmıyorsun abi" demiştin hani,
Şimdi haberin yüreğimizde yankılanıyor sessizce...
Sensizliğin Çığlığı
Kalbim ağrıyor, isminle uyanan her sabah,
Bir asi savaşçıyım, zincirlenmiş umutlara.
Yokluğun, karanlık bir mağara gibi,
İçimde yankılanan sessizlik: ölümden farksız.
“Sensizlikten Geçerken”
Ve özledim seni...
Sen şimdi bende uzaklarda,
Ben ise sensizliğin çölünde,
Suyun hayaliyle yanarken dudaklarım çatlıyor.
Sesi ve Gülüşü Huzur Veriyor
Bir ses yankılanır içimde,
Rüzgâr gibi hafif,
Anne duası gibi içten,
Geceyi aydınlatır sessizce.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!