İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

Demirci Bayram sabah erkenden,
akşamları geç vakte kadar,
yaz-kış demeden kor ateşin karşısında;
körükler, etrafa çıngılar saçılırdı
küçükken; şişireceğimiz sakızı
parmaklarımızla yaydığımız gibi

öğle paydosunda;
kimle gönderdi anam azığımı
yoklardım, bir-kaç dükkanı
yanışından tanırdım heybemizi,
boş gözünü ikiye katlar önüme alır,
sırtlardım bir haftalık azığımı

Yanbunar

Söğütlü Dalmehmetin böğrülcesine,
Hasançeşme Dıngıdığın bağına, bahçesine
Günsüz sadece sürü ilaçlama
-kene, üvez için keçilere asfinikli- banyosunu

Tuluk

Ebem...sabah serinliğinde, yoğurdu
kırmızı tuluğa*
boşaltır tencerelerden
yağını almak için bişşeklemeye koyulurdu

Tuluk

Ebem...sabah serinliğinde, yoğurdu
kırmızı tuluğa*
boşaltır tencerelerden
yağını almak için bişşeklemeye koyulurdu

Yeldeğirmen’inde
geç olurdu ekinler
harmana girerdik, yolmamız yarı kalır,
konu-komşu imeceye gelirler,
kimi türkü söyler, kimi koğlaşır

kuşluk ekmeğinde,
bulgur aşı, kese yoğurdundan ayran
ve harımlardan iki baş taze soğan
komşu tarlalardan çocuklarla
bostan, erik gönderilir
sineklenen, küllenen çakılı eşek; ayrıklı, acımıklı

Hacı Memed O(ğ) lu
Dedem

'-Çinliler bi atasözlerinde
'siz Türk'ü yencez deye
u(ğ) raşma(yı) n nafile yere

tarif ederlerdi
can burnunda, har soluk adam
-şehir kulübü-nde garsona tekmil verirdi
garson desturla yanına varır
fısıldayarak aktarır
-hükümet tabibi-

Şükrü Bey’in “mayenesi”nden çıkan herkes; önce
elinde kargacık-burgacık yazılı “ireçete” ile
Bahar Eczanesinde alırdı soluğu
canlı-cenaze eczacı reçeteyi nasıl okurdu
her hasta sahibi tekrar muayenehaneye uğrar,
paket lastikli pembe-pelur kağıdı açar