İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

bir şeyler kutsaldır bizim için
insan,
toprak
su
hava

köye giden
araba kalkmış,
……….
belli nasip olmayacak
….
ben hep kaçırdım köyün arabasını

hor görülmeliyim kasabada
elektrikle ilk tanışmalıyım
kendimi ilk defa görmeliyim boy aynasında
bir bankanın camekanında
bir naylon gömlek,
bir ince kravat,

gören.. tanıyan, duyan..
gara zevdasını
gara yazgısını bilen,
herkes bana can duşman
affetmedi
kimse beni,

doalarımın gabil olcanı bilseydim başga bişilerde dilerdim
emme ne fayda
ben murazıma erdim
çok şükür, bin şükür
hesapsız şükür Allahıma

bazar zaba(hı) erkenden gakdım
saşlarımı sabınnadım
tıraş olayın derkene
yeni ciletinen barna(ğı) mı do(ğ) radım
favilimi düzeldeyin derkene de
şaka(ğı) mı cızdım

“-az iş getirmedim başına Ismayııll
mekdepde gopretifciydim ya
herkesden parasını aldıklarımı seni aldı deye
hesabına borç yazar,
bi de belletmene şikat ederdim,

geceler uzdıkça uzar-
şafak sömezdi kış boyu
damlar diz boyu kar
çoktan sarardı,
döküldü,
kayboldu yapraklar

kulakları mendilli,
şapkaları sonuna kadar geçirilmiş
omuzları çökük
sırtları kürklü
belleri kuşaklı
ayakları yün çoraplı

Pazar kamyonu

köye gelen her arabanın peşine düşer
soluğumuz taşana kadar yarışırdık
çoban köpekleri gibi
kasabanın pazarı Pazartesiler