İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

babıcımı baş altıma gelcek yere godum,
üsdüne kepeneğin alt yanı beceğ etdim
sivri sinek yok bek emme
guşun gafasını ganadının altına sokduğu gibi
gartal ganadı üst yannı yıkdım

gömleğimizin bozuk çıtçıtları
eski esvaplardan kesilerek saklandığı
düğme kesesinden seçilerek dikilirdi
iki yakamız bir araya getirilirdi
önce gocuklarda, sonra pantolonlarda
tanıdık cır-cırları

Abamın Düğünü

“-a(ğ) lamayon yavrım ağlamayon
allı duvaklı gız çıkarıyon
neye alayan” dedi
bi yandan gözlerini sildi

hayatımız bu köyde başladı,
bu şartlarda çizildi
ufkumuz.

tek odalı, penceresi tek camlı
evlerde geçti

bi tek Culla “-ben dakım file dutman arkadaş
o ğadak deli bi topun peşinden seeğidiyo
biri ötekinin galesine bi top yuvarlayo
onnar alıyo parasını beni ne ilgilendiriyo
ben dakımdan file anlaman” dedi

bir şeyler kutsaldır bizim için
insan,
toprak
su
hava

köye giden
araba kalkmış,
……….
belli nasip olmayacak
….
ben hep kaçırdım köyün arabasını

hor görülmeliyim kasabada
elektrikle ilk tanışmalıyım
kendimi ilk defa görmeliyim boy aynasında
bir bankanın camekanında
bir naylon gömlek,
bir ince kravat,

gören.. tanıyan, duyan..
gara zevdasını
gara yazgısını bilen,
herkes bana can duşman
affetmedi
kimse beni,

doalarımın gabil olcanı bilseydim başga bişilerde dilerdim
emme ne fayda
ben murazıma erdim
çok şükür, bin şükür
hesapsız şükür Allahıma