İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

köylünün işi 'feleğe galmış'dır
ya ya(ğ) mır ya(ğ) ar toprak yığallanır
tohumu saçarız

ya da yağmırın gözüne bakarız
valla bakmakdan bıkarız

“-öküz dedin de
Sağır Hasan köy altında çift sürüyomuş
Gafar Hasan da geçi ğüdüyomuş
bir iki cızı barabar çıkmışlar,
Gafar Hasan bağıralak
“-gatır alcan,

şehir kulübünde memurlarla aynı masada kaymakam
hakim-savcı,
avukat, bankacı,
öğretmen
kulüpçü şehirde en kültürsüz,
hatta en sevilmeyen adam

”-lebbeyk böcüsü ne len”
“-adama ürüyasında “lebbeyk” deye
çağırılarımış da
adam derin hocalara sormuş
onar da Cenab-ı Rabbil Alemin
seni hacca bekleyoru demişler

dedemin bağının üst tarafı
Kelsülementaşı,
koyun güden çoban
bağırarak, eşek sırtında
eşeğin yetişemediği yerde koyunları
tüfek sıkarak çeviren Kürt Irza

“-hoşaf dediniz de; ulen arkadaşlar
“asgerlikte neyi öğsedin” deye sordularıdı
gece taliminde çavışlar
herkeş anasını, danasını, aşasını-fatmasını
biri de “anamın muşakkasını” dedi
herkes gülmekden yerlere yattı

“-bizde de varıdı öyle bi
Trabızon’nu İsmayıl Hakkı
işiğücü tingozalık
onu sana, öteykini şona
dutuşduru
yetmez,

Katibe

“-biz de;
sizin hesap;
gene bi bazar günü
Aşşa Melenin arabasıynan köye ğelecez

gocagarının biri evsiz galmış
ev yapmak uçun taş çıkartacağımış
'taş çıkaran'ı yardıma çağırmış
kazanınan değil de
çencereyinen aş bişirmiş
gonu-gonşu

Ankaralı, gari o havalenin kelek bekçisi
her sene mayıs-haziran ayı geldi miydi
sarar “gara eşşeğe” dengini,
ovaya inerdi
yaşlı, zayıf, ufak-tefek, kısık sesli
kendi halinde bir adamcağızdı