İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

kimileri de suçu,
zinaya,
faize
apartmana
mini eteğe attı.'

tenha
sokaklarından geçip
sokağa açılan 'kocaçalı'yı
iterek bir kenara
'-laouyn ihtiyar'
'-ebe evdemisin'

“-de ona gelecez
arkadaşdan çıkdı nere geldi
madem arkadaşlıkdan çıkdı
…….
dilkinin biri ayıynan arkadaş olmuş
hadi demiş,

'-ee akranlarımız da galmayıp batır'
işde beni de bi avrat götürdü
kendi ğetdi, beni göçürdü
tevekkeli insan baya kendi
gabulleniyo öte tarafa getmeyi

yıllarca dünürcü beklediler
sevdiklerinden,
kendilerine de yapılsın gelinbaşı dilediler
yoldan her geçen ya sevdiği olsun
ya da haber getirsin sevdiğinden
duaları kabul olup,

tam da sessiz sedasız
geçip-gidecekken
eşek bir pislik koklamaz mı
burnunu kaldırıp anırmaz mı,
'-tingedek düştüm.'
köpekler saldırdı, sardılar

Süt İneği

“-yoğ ülen olmadı herkes birer inek bağlasa
bi skodayına her sabah buradan çıkacan
Ispartanın kazalarını, köylerini dolaş,
süt, yoğurt, peynir yumurta

köyde en sevimli ev –göçmenevi-
macur Göçmen Yusuf köyden de göçmüş
çok olmuş Aydın’a daşınalı
en geniş pencereli bina mektep
diğerlerinden farklı
talebeler sıva pütürüne

o akşam misafirdi köyodasında yörük beyi
anlayamadığım bir sürü kişiden bahsedildi
çocuklarından, macerasından, ikinci karısından
obasından çadırından yaylağından, kışlağından
yaşayıp, yaşamadığından, ölüm anlarından

kuşluk ekmeğinden önce eynel çıkılırdı
eynel çıkmadan, çıkılmazdı eynelden
sadece taşa değen orağın sesi
tarlanın başına varırken

eynel tarlanın öbür başına dönerdi