İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

son kez o yıl ortaokul, lise binasındaydı
ikinci dönem çarşıdaki yerine ayrıldı,
ve okul yarım günden tam güne çıktı
ilkokullar gibi sabahçı, öğleci kalmadı

öğleyin etrafı taş duvarla çevrili Musallada

ertesi ğün Halil Emmi geldi yanıma
halamın gocası ya
epeili bi susdu, neçeden sonura
başladı gonuşmaya

“-yeğen eyi yanı kendin bili emme

hoperlör çeliği de olsa,
hiç oyuncağım
kirebolum, kıltopum bile olmadı hatta
fıyığım
ne ağaç tekerlekli arabam
ne de çember çevirdim

Bebek

tavana asılmış salıncakta
sallanarak bekler
ezilmiş haşhaşa şekerli somrukla
uyutulan kundakdaki bebekler

birilerine göre de “gökgörmediklik”
“varsın olsun”
keyfetdik
sanki kıyasılar
çatlasınnar”
kim kiyası oluyomuş

Akbük

“-geceleri zifiri karanlıkta bile
dama çıkınca
ya;
göv yüzünde asılı

piyango

Hidayetin Nuri, bi de Bocut Kazim’i
çekiliş biledi almışlar, yılbaşında
aslında yıl sunuya
neyse geşmiş gün valla

Gara Memet

“-köylü bazara eşeklerle
Kapaklıdan giderdi,
'-Akdışar'da, Kursarı'da,
Salır'da, gecelerdik,
ne verirlerse,
verirdik elimizdekinneri

image src='http://www.antoloji.com/siir/media/90/www_antoloji_com_852990_327.JPG'

[br][embed src='http://www.antoloji.com/siir/media/90/www_antoloji_com_852990_907.MP3'width='70' height='27' type='text/plain; charset=ISO-8859-9' autostart='true' loop='true' hidden][/font][/td][/tr]
[tr][td width='100%'] [/td][/tr]
[tr][td width='100%' align='left'][p align='left']