İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

“-okulun son günleriydi kara suratlı garı
“-çocuklar geldi-ğeşdi benden kopya çekeniniz var mı”
deye sordu, kimde o cesaret vardı
pısırık muzafer
“-ben çekdim hocam” demez mi
demez olaydı

“-bi ğün öretmenden aldık köytopunu
eskinki ğibi ülüklü deği(l) , siboplu
tabi yaz ğünü değimi n’olcak, dura-dura sınmış
nası olsa harmanyerine ğedecez
Melidali’nin motursiklet pompasından şişiriz

Deli Yakıp

binüçyüz bilmem kaçlı
Cüce Melit’in
iri oğlu Yakıp
emmileri Aşağılı,

Bıkkanın Halil

harman önü düvenciler gelirdi,
eksik çakmak taşlarını tamamlayarak,
düvenleri tamir ederlerdi
semerci havut otunu

Aça

nişan olsun,
düğün olsun,
yazmayla kapısını çalan her okucuya;
“-geliriz, gelmemiyiz hiş” derdi

bir-tek öğretmen
yaşı öğrencilerinin yaşı,
güzel, alımlı, bakımlı
sanki bir manken
Yalvaç, Yalvaç olalı makyajı,
boyalı, fönlü, ondülalı parlak saçları

Gelin oldu

yıllarca dünürcü beklediler sevdiklerinden,
ilk ve son kez onlara da yapıldı gelinbaşı
kızlar gelin olup, ayrıldılar evlerinden
gelin olup, köylerinden ayrılanlar da vardı

Hasret

yalnızlık
desem,
değil
yollar boyu

Anaç

“-anaçdır kadınlar,
garnında daşır, emdirir, altını alır ebişdirir
yedirir, geydirir, el sırasına sokar
gelin eder, el kızına verir”

o yana giden arabalara binsem
şoseden alan olmaz mı beni,
ya da
insem Gövceli Köprüsünde
tırmansam Yazılıya,
kırk yıldır düşlerimdeki gibi