İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

..
“-ağsam garannığı dedin de
öğserdik bobamızı, anamızı
güçcüg gardaşımızı
en ileri ğedip, garşılayınca bobamızı
terli yüzlerimizi öpdürünce

son kez o yıl ortaokul, lise binasındaydı
ikinci dönem çarşıdaki yerine ayrıldı,
ve okul yarım günden tam güne çıktı
ilkokullar gibi sabahçı, öğleci kalmadı

öğleyin etrafı taş duvarla çevrili Musallada

ertesi ğün Halil Emmi geldi yanıma
halamın gocası ya
epeili bi susdu, neçeden sonura
başladı gonuşmaya

“-yeğen eyi yanı kendin bili emme

hoperlör çeliği de olsa,
hiç oyuncağım
kirebolum, kıltopum bile olmadı hatta
fıyığım
ne ağaç tekerlekli arabam
ne de çember çevirdim

Bebek

tavana asılmış salıncakta
sallanarak bekler
ezilmiş haşhaşa şekerli somrukla
uyutulan kundakdaki bebekler

birilerine göre de “gökgörmediklik”
“varsın olsun”
keyfetdik
sanki kıyasılar
çatlasınnar”
kim kiyası oluyomuş

Akbük

“-geceleri zifiri karanlıkta bile
dama çıkınca
ya;
göv yüzünde asılı

Baybayram günü sabah namazına
koşuşturur abdest alan
dizleri üzerindeki cemaata
yönünü dönmüş imam
rahle üzerindeki Kur’an’a bakmadan
-Yasin-i Şerif- okumaktaram

askerin biri memleketine mektup yazmış
“-bobacığım çocukları özledim ala ğel”
bobası bir pazar günü torunlarını almış
ver elini Bolatlı, o gün karargahta;
herkes tıraş olup,
içtima halinde bekler

Derviş Tarlası

o sene böyük o(ğ) lan
mekdaba başladıydı
herkeşden önşe sökdü okumayı
nektip yazmayı