Huri Çalışkan Şiirleri - Şair Huri Çalışkan

Sensizliği hiç hesaba katmadım
Hangi koku saklanmaya değer bilmiyorum
Sensizliği mıh gibi kalbime saplayan şarkıyı da
Başka ellere nasıl dokunulur

Sana orkideli şehrin turuncu gün batımlarından sesleniyorum.
Gelincik bahçelerini hatırlattı ağız dolusu gülüşün.
Eskimeyen bir çocuk elimden tutuyor şimdi.
İnsan yüzü, güneşten daha nasıl güzel doğar bir gülüş içinde…
Şapşal martıların ağızlarından dinledim:

Öyle özledim ki
uzunca gözlerime dalıp bakmanı.
Bir şeyler konuşalım...
Yaralarını anlat mesela,
sokak kavgalarını,
ağaçtan düştüğünde Ayşe’nin seni görüp

,,ÖZGÜRLÜĞÜN KANATLARI VİENTO ’’

Seni anlatmak için

Kim bilir

PARLEMENT MAVİSİ

İstanbul’um nazlı kısrağım
Çiçekli ağaçlarına yaslandığım
Maviliklerinin tuzunu burnuma çektiğim
Denizinin sularını ayaklarıma sardığım.

Parmak Ucunda, Aşkın Tezgâhı


Önlüğünü takmıştı kadın, serinceli bir yağmur sabahında.
Kokuyu içeri davet etmek ister gibi, penceresini açtı mutfağında.
Portakal kabuklu ıhlamurdan yükselen buhar,

POSTALANMAYAN MEKTUPLAR -1-
Sevgili Darcy;
Gün bitmiş, gece doğumunu çoktan yapmıştı
Henüz zifiri karanlığa geçmemişti İstanbul'un tünelleri
Bir masa başında kalabalıktan seçtim koyu çay gözlerini
Sigara yakmıştın hatırlarsın.!

POSTALANMAYAN MEKTUPLAR -2-
Sevgili Darcy;
Uzun süredir sesini duyamadığım için üzgünüm. Bu Kent’in kalabalığında kaybolduğumu düşünüyorum. Düşüncelerimin ve duygularımın içinde pusulasız ve yönsüzüm. Kendimi hiç yönsüz görmemiş, kaybolmamıştım. Her zaman geleceğin saatleri beklerken uykusuz kalırdım ve bu benim için problem olmazdı. Uykusuz kalamayan biri için buna dahi aşk diyebiliriz.
Ruhumu ıstıraba sokan yokluğun olsa da hayalinle bana yardım ediyorsun. Geçen gecelerden bir gündü, beni her defasında kendine aşık eden beyefendi duruşunla rüyama girdin. Uyandığımda sahil kasabasında güneşin tenimi emişi kadar huzurluydum.
Tüm gün birlikte sohbetlerimizi düşüneceğim. Gofreti sevdiğini hala kimseye söylemedim.
Bu hatıralar karanlık günlerime sızan güneş gibiler, ruhum derinlere indikçe ellerimden tutup yukarı çekiyorlar.

Sevgili Darcy;

Yeni bilgiler öğrendim, bu bilgiler hayatıma sihirli değnek gibi dokundular ve evet buna sihir diyebilirdim. Meğer insan ne kadar çok şeyi yanlış söylüyormuş veya biliyormuş. Bulduğum bu yolları, sana kavuşabilmek için denedim, her bildiğimi yaptım, tüm inancımla ve vazgeçmeden dua ettim.!
İçimi yakan hasretinle avazım çıktığı kadar Yaradan'a yalvardım, bir tek günüm bile geçmedi desem yıl kadar uzun mesafe olur, sanırım bir saatten fazla olmuyordu aklımdan çıktığın.
Ruhuma yakın, bedenimden uzaklaştığın zamanlarda anlık dahi olsa cemalini zihnimden silemedim. Yollarda yürürken, iş güçle meşgul olurken, kitap mısralarını izlerken, telaşla bir şeyleri yetiştirmeye çalışırken, bazen sakarlığımla, lanet olası kaldırımın beni düşürdüğü yerde ki anımı, yaralarıma nasılda üzülmüştü kalbin. Her gün aynı sahneyi oynayan oyuncu gibiyim, çünkü uyumadan az önce uyanırken anında yer alıyordu adın. Zihnimi meşgul eden insanın, sol tarafımı hasta ettiğini görebiliyorum. Sanırım artık anlamalıyım altıncı gözümün beni her konuda uyarırken sende neden işe yaramadığını ve bu konuda Yaradan'ın bir bildiği olduğunu.

POSTALANMAYAN MEKTUPLAR -4-

Sevgili Darcy;
Söylemek isteyip de söylemediğim küçük harflerle yazdığım cümleleri kırılmış kalbimde tekrar ettiğim gün sayısı tam olarak 1000 günden fazla. Derin duygularımın içinde güçlü bir sevgim var. 21. Yüzyılda ilişkilerini yalın yaşayan insanların içinde dürüst olmak gerekirse duygularımı kalbimde yaşıyor aklımda büyütüyorum. Kimsenin bilmediği delice özlem içindeyim.
Bilmeni isterim ki hafızamdan silmeye kıyamadığım ve özlemine dayanamadığım aşkın adısın. Gülümsemeni gördüğümde ancak yüreğim parelenir. Sanır mısın ki bahar tomurcukları kendi mevsiminde çiçeklenir.
Anımsıyor musun? Gökyüzümüzden uzak olduğun bir geceydi, sen balkona ben pencereye tünemiştim her zaman ki Çocukluğumla. Dolunay’ı görebilmem için biraz dışarıya doğru sarkmam gerekiyordu, nihayetinde görmüştüm ve ayrı şehirlerde gözlerimiz buluşmuştu. Gökyüzüne bakmayı bilmeyen yüzlerce insanlar yakamozda yan yanayken sensiz izlemek zorunda kalmayı anlayamıyorum.