Hümeyra Gün Şiirleri - Şair Hümeyra Gün

Sevgiye gün biçmişler
Sevmeye gün mü gerek?
Dünyanın bütün zamanlarını
Sen, sadece sevgiye ada.

Korkma! sevginin yan etkisi

Bazen insan kendinden bile sıkılıyor, ya da yoruluyor. Kalkıp silkelenmesen hepten teslim olacaksın bedbinliğe..
Dün öylesi bir duygu vardı içimde...
Bu sabah, çalışma masamın üstündeki karalama defterime düşen, dünden kalan ,dizelere takıldı gözüm...

****
İnsan bazen kendine fazladır

Hüzne çıktı bütün yolların.
Unuttun gündoğumlarını
Kaçırdın bütün sabahları
Davran gönül ömür bitiyor.

Geçip gitti leylak zamanı

Mevsim bahara durmuştu,cemreler bile düşmüştü.
Seni karşılamaya koştu yüreğim bildiği dilde.
Düşündüm,nasıl anlatsam seni?
Yakışıyordun tertemiz bir kar tanesine.

Babam; berekettir,bolluktur derdi, baharda yağan kara.

Uzun zamandır griye çalıyordu gökyüzü.
Güneş doğmak,ya da doğmamak arasındaydı.
Sonra bir gün vazgeçti doğmaktan.
Gri'den siyaha döndü ufuklar.
Herkes 'ne oluyor' diyordu birbirine..
*

Saçlarıma bir kelebek değdi
takıldı gözlerim peşine.
O gitti ben gittim.
Dolaştık bahçeyi boydan boya.
Kelebek kanatlarını bana verdi.
Bi baktım uçuyordum ben de.

Gitmek bir eylemken
Eylemsizdir zaman...
Susmaların sesizliğinde,
yaprak bile kımıldamaz.

Gitmek bir umutken

Bir kuş kondu karlı bahçeye.
Küçücük izler bıraktı
seke seke yürürken.
'Kuş izi ' dedim kendime.

Bakışımdan mı ürktü bilmem?

Ah çocuk, kuş ömürlü çocuk !
Kuşlara yoldaş, gece gözlü güzel çocuk!
A benim yüreği kuşlara benzeyenim...
'Kuşlara uy da, git ' demedim ki
Ah çocuk, kuş ömürlü çocuk !
*

Yıllar sonra bir sabah
çıkıp geliyorsun
İlkin tanıyamıyorum
Gözlerine bakıyorum
'gözler ' diyorum
değişmiyor hiç!