Çılgın gönlüme laf dinletilmiyor;
Yolunu, izini çok gözledim çok.
Anlatmaya kalksam, anlatılmıyor;
Çok özledim seni, çok özledim çok!
Dedik; geçer, gider, hasrettir biter
Bir ömür boyunca yazdı ve çizdi,
Gönlünün çilesi dolmadı gitti!
Aşk ile dolaştı, dert ile gezdi,
Yolu bir türlü düz olmadı gitti!
Evet şair, acın şiirle erir
Başka tür bir ilaç yabancı sana.
Dizeler savaşır, sözler hız verir,
Güç katar şiirin usancı sana.
Sevdânın yüreği yakması zordur,
Şairlerle epey ülfetim oldu,
Ben onlardan muhabbeti öğrendim.
Hepsi başka âlem, başka bir yoldu;
Belâgatı, hoş sohbeti öğrendim.
Mamak’ta Karakoç “devam et” dedi
Can tertibim, Jandarma Astsubay Kıdemli Başçavuş dostum Yavuz Gül’e…
Yine ışıltılı bir pazartesi
Göze uyku girmez olur be tertip !
Es geçemedim seni
Vuruldum kaldım öyle
Saplandım ki hiç sorma.
Takıntım oldun önce
Saplantım oldun sonra.
Kurtulmaya niyet edişlerim var
HİKMETÎ:
Elbette herkesten vardır bir farkı
Şairin gözü pek, bağrı yanıktır.
Çok saygın ve özel bir şair var ki;
O gönüller eri Esat Anık’tır...
Bu hayat yolunda, dert kamyonuyla
Hep hüzün mü çekeceğim muhterem?
Duygularım öyle yoğunlaştı ki
Bir yol bulup akacağım muhterem!
Kök saldım yârsizken içtiğim yere,
Balıkesir çarşısında bir güzel
Baktı geçti, yaktı geçti tertibim!
Önüme yatırdı tüm geçmişimi
Acımadı, yıktı geçti tertibim! ..
Bu aşka bir ressam hassasiyeti
Kattım, tüm renkleri yordum, olmadı!
Uğruna harcandı gönül paleti
Aşkı tuvallere vurdum olmadı!
Ezelden sanata alışık gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!