Haydar Okur Şiirleri - Şair Haydar Okur

Menekşeli akşamlarda mehtapla deniz
Esen meltemlerde bir şiirsiniz
Yıldız kaykayında dolunay gibi
Sisli kıyıların fenerisiniz
Umut, özlem visal başlar söz ile
Neyler nağmelenir dilşad olur mey ile

Yar gelmişse yollardan sözler ne anlatır,
gözler yaşa bulanmaktan özler neler anlatır..
Dudaklar hıçkırıkta, diller artık kilitli,
yürekler kor ateşken sevda neler anlatır

KÖMEN

Mavi düşlerimin papatyaca aklığı
Öbek öbek sevgilerle gel bana
Vadiler yeşili dağlar çiçeği
Goncalan da aça aça gel bana

KÖMEN

Ben kaç baharı yitirdim
daha yaşamadan rengarenk güzelliklerini

Ben kaç baharı yitirdim,
baharı hiç gelmeyen umud ufuklarında

Beni içten içe bir şeyler dürtülüyor yine
Oysa bilincinden uzak, çoğunlukla yaşadıklarımdır...
Yalnızlığımı alnının tam ortasından vurup
Başka yalnızlıklara ricat etmek geliyor gibi..

Yetmiyor yaşamın acımasızlığı

Ayrılık çırpıntısı

Bir kanser virüsü gibi kemiriyor içimi, ayrılığın ezintisi..
Iğlım ığlım tükendikçe ben, sen çoğalıyorsun içimde.
Nasıl büyür, nasıl çoğalırsa şehir...
Ve nasıl bir depremle çökerse her şey...

Nice sevgileri yitirdik anıların solgun yüzünde...
Nice merhabaların sıcaklığında canladı,
Kül basılı yüreğin ocağı...
Yaşam bir baştan bir başa
Acı ve özleyişlerle devinir de...
En son durakta bir susukunluğa gömülür...

Bir şarkı mıdır yaşamak.
Yoksa bir çile ve bir hüzün yumağı mıdır?
En yağmurlu gecelerden arta kalan,
kimileyin yürek dolusunca sevmek midir yaşamak?

Dalından düşen bir yaprağın ardından koşmak mıdır..

Saçlarınını her teline mavi bocuk takayım
Kem söz kem göz senden uzak olsu bebeğim
Bal rengi gözlerinde can bulsun gökyüzünün maviliği
Ah benim tatlı bebeğim bakışaların öyle mahzun
Ve öyle yumuk ki gözlerin
Umutların gözlerinden gitmesin istiyorsun

Biz tutsak iki kuş gibiyiz.
Aynı kafeslerde, aynı enleminde dünyanın...
Tüm umutlar kanatlarda kalmış...
Yan yana nice geceler çırpınmadayız.
Lakin kurtulmak için ne sende cesaret,
Ne bende kuvvet var bize destek.