Hiç niyetim yok,
Hayatıma yeni birilerini almaya.
Ben eskilerle baş edemedim daha.
Şehrimin senden nasibini almamış sokaklarında,
Yoksul ve yalnız varlığım.
Ey! İnananlar diyordu sahur programında hoca....
Ey inananlar!.......
İnananlar mı? Inanıyor muş gibi yapanlar mı? Hocam....
Eğer gerçekten inanıyor olsaydık fitne, fesat, gıybet bu denli çoğalır mıydı hocam?
Hüzün içimizdeydi bizim
Hissetiğimiz her mevsimi hüzne bürüdük
Yetmedi kalktık onu Eylül'e giydirdik
Oysa Eylül hep yeniliklerin, başlangıçların ayı oldu.
Okullar Eylülde başladı.
Gel sevgili!
Gel;
Satırlarımın gözyaşlarını ellerin silsin,
Yokluğunla hasbihalim son bulsun.
Gel sevgili!
Gel de;
Kaybolmuş insanlık içler acısı
Çıkmıyor aklımdan o maviş gözün
İçimi acıtır dinmez sancısı
Eylül’de hazan var Leyla’da hüzün.
Arasak bulunmaz nerdedir izin
"Öyle büyük şeylerde gözümüz olmadı hiç"
Büyük şeyler deyince
Aklıma Koca koca dağlar gelir benim..
Etekleri mor sümbüllü yaylalara uzanan
Ne zamana yetişebilirim
Ne zaman beni tutabilir
Saatler geçer ben geçerim
Zaman bitmez ben biterim
Kitapların olmuş sana göz aydın
Hayvan sevgisiyle anılır adın
Kibar görünüşlü naif bir kadın
"Hayalimin Gölgesi" deyip çıkmış bir yola,
"Küllerim bende kalsın" diyor bir kitabında
Hüzün kaynar eflatun bir gecede
Seni yazarım şiirim de heceme
Hasret alevlendikçe gözbebeklerimde
Umut mendiliyle silerim bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!