-Doğru İnsan-
Bakıyorum herkes doğru insan,
Eğri bir deve ile ben kaldım.
~ ~ ~
-Hüzünlere Çicek-
Sonra yardan kalan yaralarını sarıp sarmalarsın,
Pusulamız doğrudur
hedefimiz şaşmasın
Bu yol ki hak yoludur
Doğruluktan şaşmasın
Ne çok kendini öven
Yaşanan olaylara, sizler hep kör kaldınız
Parsel parsel satıldık, ne varsa hep çaldınız
Fakirin karnı açtı doldurdu çilesini
O çileyle yoğruldu siz sefaya daldınız
Devleti devlet yapan, bizdik özünün özü
Düşeni tutup da kaldırmaz eller
Gördükçe bedenim ruhum yanıyor
Günaha bulanmış tövbesiz diller
Kendini cennette huri sanıyor
Uykularıma karışır
Düşlerle yoğrulur hüzün
Dahalar
Bir dahaları kovalar ardın sıra
Başlangıcı belli dönüşü meçhul
Güzeldir
Dostun bir selamını
Tebessümle işlemek yüreklere
Onun seninden
Nağmeli şiirler dinlemek güzeldir
Sabahın seher vaktinde
Hu diyelim Allah için
Aminler sürülsün yüze
İsyan etme; neden? niçin?
Küsler ile barışalım
Söyle bana ne dedin
Dikmişsin yine başı
Genç kızlara bakarken
Gözlerin olmuş şaşı
Senin yaşındakine
Korkularım üşür gün ayazında
Titreyen lambada ise vurgunum
Düğümlenir kalır ah boğazımda
Ben bugünden değil dünden yorgunum
Hayaldin ardından koştum boşuna
Yirmi birinci asrın mecnunları kaldı mı?
Şimdiki tüm Leyla’lar tırnakları boyalı
Dağlar bekliyor artık aşacak Ferhad’ları
Kaç Şirin bilir sorsan vuslata katlanmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!