Ömrümün kanayan dinmez yarası
Gönlümü umuda salanım sensin
Yanıyor içimde işte burası
Gönlüm harman yeri talanım sensin
Gezdim Bu alemi seyran eyledim,
Köle pazarında nefs satanlar gördüm.
Dolu mu boş mudur diye sormadan,
Doğru ya yanlış katanlar gördüm.
Dostluğa önem yok üzen üzene,
Mevsim hazan dır
Güneş doğmaz dünyama
Gecenin ayazı
Hasreti yorgan gibi üzerime çekerken
Meraklı bakışlarım yolları keser
Gözlerimin bahtına
Heybeme aldığından fazla duygu yüklemişim ,Zila!
O yüzden gözlerim parçalı bulutlu
Diğer adı rahmet olan
Sağanaklar boşalacak birazdan...
O bakış hüzmesi bir ömre sığmaz
Beni benden alan hâldi gözlerin
Beklersin güneşin bir türlü doğmaz
Öylece ufuğa daldı gözlerin
Ne güzeller gördüm böyle salınmaz
-Bir Garibandım-
Seni, kendimden bile kıskandım
Gözlerin her an beni büyülerken
Bense senin aşkınla
Eriyen bir garibandım...
...türkmenkızı...1993
Ne güçlü büyütmüşsün beni Anne..!
Sabrı, Şükrü
Zorluklara gögüs germeyi
Dara düşene el uzatmayı
canım dediklerine,can vermeyi
güzel günlerinde olacağına inanmayı
İnsanlık makamı çıkılan yolda
Yolcunun yareni "YOL" Güleserim.
Haklıyı haksızı ayıran ol da
Merhametle uzanan "EL" Güleserim.
Erzurum İspir'den doğan bir güneş,
Harladı küllerim od’una yandım
Her söze inandım her söze kandım
Doğrudur ben seni hep benim sandım
Gül idim kül ettin zalim sevgili
Sanırsın dünyada yoktur bir eşi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!