Usulca Topraktan başını çıkarıp,
Çiğdemler merhaba dediler Dünyaya.
Baharı çağırıp Mevla’ya yakarıp,
Kardelenler başladılar uyanmaya.
Gizli canlılık geldi kara toprağa,
Adından bir dünyaya hapsetme beni
Onsekiz bin alemde daha ne dünyalar var
Canıma can katsan da neyleyim seni
Canımdan öte daha ne hıyabanlar var.
Farenin hayallerinde kocaman bir teker kaşar
İnsanoğlu da hayal ettiği müddetçe yaşar.
Fare aklıyla bile hayal ederken sadece kaşar,
İnsanoğlu bu; hayallerinde bile aşırılığa kaçar.
Sen beni nedense sevmedin gitti.
Sende mutlu olmaktı amacım bil ki;
Seni kirletenler sayende, benden kâr etti
Gönülden sevdim seni ben Karaman Şehri...
Uç dedim gönlüme
Uç ve havalan...
Uzaklaş bu gerçeklerden
Uzaklara git sorunlardan ve dertlerden
Çabaladı
Ömür defterine şöyle bir göz attım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.
Geleni topladım, gideni çıkarttım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.
Kapını çalanlar, tarumar etti de gitti,
Gönlüm daraldı
Yer yok gama, kasavete,
Kem söze, kahıra buğuza.
Yer kalmadı;
Sahte dosta gönlümde,
Gönlüm daraldı.
Sevmeyiz
Dar gönüllü olmayı belki,
Çok da geniş olmasın ama.
Bir yeri olsun yârimin,
Bir de canlarımın, başköşede.
Bir demet gül sığsın,
Hak etmediğim gönle girmedim
Hak etmeyene de gönül vermedim,
Gönlüm hür.
Bana yapılmasını istemediğimi,
Kimselere yapmadım
Geçmişten alacaklıyım,
Geleceğe bir can borcum var.
Sisler içinde bir çocukluk,
Siyasetin harcadığı bir gençlik,
Emperyalistlerin bombardımanında bir ömür...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!