Güneşi severim,
Doğuşu bir güzel, batışı bir güzel,
Tenimde hissetmeyi hele bir bahar günü.
Kar lapa lapa yağarken
Sağanak halinde yapan yağmuru.
Güzeldir yaz günü ve kış günü.
Başını alıp da bir seher vakti,
Dağlara kaçmak istersen, beni de bekle.
Unutup senedi, çeki, kartları ve nakti
Felekten bir gün çalmak istersen, beni de bekle…
Fırlatıp atıp derdi, tasayı, gamı,
Ayrılık Sebep Değil ki
Esse de deli deli bu ayrılık rüzgârları,
Ta ezelden sana bağlanmış yollarım.
Fırtınalar yerle bir etse de dağları,
Bir çare bulur sana ulaşır kollarım.
Usulca Topraktan başını çıkarıp,
Çiğdemler merhaba dediler Dünyaya.
Baharı çağırıp Mevla’ya yakarıp,
Kardelenler başladılar uyanmaya.
Gizli canlılık geldi kara toprağa,
Adından bir dünyaya hapsetme beni
Onsekiz bin alemde daha ne dünyalar var
Canıma can katsan da neyleyim seni
Canımdan öte daha ne hıyabanlar var.
Farenin hayallerinde kocaman bir teker kaşar
İnsanoğlu da hayal ettiği müddetçe yaşar.
Fare aklıyla bile hayal ederken sadece kaşar,
İnsanoğlu bu; hayallerinde bile aşırılığa kaçar.
Sen beni nedense sevmedin gitti.
Sende mutlu olmaktı amacım bil ki;
Seni kirletenler sayende, benden kâr etti
Gönülden sevdim seni ben Karaman Şehri...
Uç dedim gönlüme
Uç ve havalan...
Uzaklaş bu gerçeklerden
Uzaklara git sorunlardan ve dertlerden
Çabaladı
Ömür defterine şöyle bir göz attım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.
Geleni topladım, gideni çıkarttım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.
Kapını çalanlar, tarumar etti de gitti,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!