Yıl 2019.
Aylardan Şubat,
Hey bana bakın,
Haydi yürüyün,
Ayağa kalkın,
Diye yazarım da,
Sen çok yalan söylüyorsun.
Ben yalan söylediğini biliyorum.
Sen benim bildiğimi biliyorsun.
Ben senin yalan söylediğini,
Sana demiyorum.
Benim bildiğimi,
Bazen bir köşede,
Derin derin düşünüyorum.
Acaba bu yıl,
Hangi diyarda,
Yalnız gelen yalnız gider dünyadan,
Benim kaderimi yazanlar duysun.
Kalkma vakti geldi artık rüyadan,
Yollarıma kuyu kazanlar duysun.
Hayatın cilvesi bir meçhul sürü,
http://dusunceuretelim.blogspot.com
Yalnız insan şeytan ile,
Dostluk kurar,dostu olur.
Dostlar ona gülse bile,
Düşer yere postu olur.
Fakirlikten aldın zengin eyledin,
Sokaklar da biraz oyalan dedin,
Sonra yerden yere vurdun başımı,
Yalvardım yakardım beni görmedin.
Hasan Arpacı,2017,Üsküdar
YALVARIŞ
Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim,
Ağlarım derinden derinden gayri.
Yokuşta yorulmuş başlar gibiyim,
Geçerim gülünden, serinden gayri.
Saat gibi kurdun beni,
Aşk okuyla vurdun beni,
Yalvar yakar yordun beni,
Kime halim söyleyeyim.
Adım adım vardım sana,
Yanma gönül yanma gönül,
Her yanana kanma gönül.
Yanan aşık sanma gönül,
İnsan bazen yalan çıkar.
Hayvan bile daha sadık,
Bir garip görünce içim burkulur,
Kuru odun gibi yanar ha yanar.
Bir yetim görürsem ruhum savrulur,
Kapanmaz yaradır kanar ha kanar.
Fakirin halin den yoksullar anlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!