Hanifi Kara Şiirleri - Şair Hanifi Kara

UNUTMA

Ne olur insanoğlu, acze düşmeden uyan!
Başıboş yaşamanın, sonunu gör; bîtap var.(1)
Ta Âdem’den bu yana, her zamanda geçerli!
“Birliktelikte rahmet, ayrılıkta azap var.”

ESAS OLAN FİİLİ DUÂ

Şu gerçeği unutma; “dünya duâ üstüne”
Dilden daha ziyâde, fi’li duâ gerekli.
Evlenme çocuk iste, bunda bir mantık var mı?
Dilden daha ziyâde, fi’li duâ gerekli.

“UYU UYU YAT UYU”

“At”lı bir alfabeyle, “karga”lı bir bakışla
“Uyu, uyu” diyerek, yıllarca uyuttular.
Yasaklanmıştı o gün, besmeleyle, hamdele
“Uyu, uyu” diyerek, yıllarca uyuttular.

Ne alınır, ne satılır
Vakt-i seher çarşısında.
Muhabbet ve hikmet dolu
Vakt-i seher çarşısında.

Anda kıyâma durulur

YÂNİ

Tüm dünyayı kapladı, nede kötü bir imaj
Sâde sâhiller değil, çarşı/pazar hep plaj…

Hanifi KARA

TEPKİ, TEPKİ, HEP TEPKİ

Her şey zıddıyla kâim, gece/gündüz misâli
İnkâr öyle bir şey ki, gösterir öze tepki.
Beethoven yoksa Mozart, illâ Frenk olmalı
Halkın çalgısı olan, davula, saza tepki.

SURİYE’NİN HÂLİ
-Zâlim Esat’a ithaf-

Yerden top ve tüfekle, gökten helikopterle
Yeryüzünde var mıdır, kendi halkını vuran.
Ne kadar zâlim varsa, hepsi kaldı geride

ŞİİR YAZILMAZ

Zihin denizine, ilham oltasın
Atmayınca, yazılır mı hiç şiir?
Gül dalına konan, bülbül misâli
Ötmeyince, yazılır mı hiç şiir?

SORUYORUM SİZE

Gece/gündüz nâzikçe, tatlı/tatlı konuşan
Dilberle sohbet eden, diller bayram etmez mi?
Mızraba gerek var mı, beste sensin, güfte sen?
Seni çalıp, söyleyen, teller bayram etmez mi?

SÜMME HÂŞÂ

Bir hâşâ yetmez ki binlerce hâşâ
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.
Böyle düşünürsen, ŞİRKE düşersin
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.