Hayat ne suçtur, ne de bazen öfke.
Hayat affetmektir her seferinde.
Affın karşılığı mutlak adalet olur.
İstisnası yoktur edeni bulur.
Özlem bir duygudur hayatın ilerisinde.
Çarpar yürek,
Hızlanır kan,
Titrer ayaklar,
Adını duyunca her seferinde.
Kırılmak sevginin muhkem emaresidir.
Sebepsiz inkisarın neyin nesidir.
Meylim ay'a, bir güzel muradım değil.
Neyleyim kıskanmanı suçu gönlümün değil.
Evrene fener olmuş etme hilal ile kendini kıyas.
Salaş bir yaşamın ortasındayım.
Tut elimden çek, hayata döndür.
Koyuverip gitmeye bırakma beni.
Al elimi, al kalbimi, al bedenimi
Salıvermişim hayatı kendi yolunda.
Güneşi getir uzun geceler sürerken
Ne aymaz bir haldir, güler acı çekerken.
Alıp yüreği sürer o yardan oraya
Malum; gök yanıyorken alevler yansır suya.
Ne imkansızdır aşk, ne mümkün ihtirasta.
Ne, çok şey kaldı anlatacak.
Ne, yaşanası bir anı.
Kadir kıymet adına anıların zamanı.
Yol verdik insanlığa.
Yok oluşa gidiyoruz.
Önce gözümden düştün...
Sonra yüreğimden.
Çocukken, tutamadığım bir kuştun anne.
Şefkati duymadım senden,
Merhamete ulaşmada yokuştun anne.
Akıl edip, kol kanat germek istedigimde,
Hiçliktir gördüğüm, sana her bakışımda.
Ne nar, ne har, ne bahar umurumda.
Solmuş tablolar gibi hayat.
Hortlamış korkular,
Hoyrat duygular,
Her şeyin yokluğunu vermiş Mevla sana.
Geçimini haram üzere kurmuşsun.
Ahlak, edep, hayâ hak getire.
Sen, hayâsızlığının esiri olmuşsun.
Yaşın atmış, işin bitmiş.
Baban gidince yıkılmadı damın.
Çatının direği baban değildi.
Yok olan yuvada geldin dünyaya.
Bozuk olan düzen zerre daha eğildi.
Yokluğuna üzüldüm desen yalan olur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!