Hamza Mamaş Şiirleri - Şair Hamza Mamaş

Hamza Mamaş

Cennet var bakışlarında çocuk.
Kötüler anlamaz seni.
Dünyayı, dünyalıkları versin Mevla dilediğine.
Tüm zenginlikler sendedir çocuk.
Masumiyetin görünen yüzüsün.
Cennet bakışlar bir sende çocuk.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Akışına aldırma yıllların.
Sap, zamanla samana döner.
Kısmette olmak ise has bir dane
Başak olur yerin olursun dane.

Üzüm isen, şarap da şerbette sensin.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Efkârına mana veremiyorum.
Sana gam veren el değil mi?
Savrulmuş umuda ait neyin varsa.
Ayrılık getiren vade yeli değil mi?

Tavrını sarmış sükûtun seli,

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Dünya bir sürgün yeri,
Ben de sürüldüm.
Bunca kul içinde,
Ben seni gördüm.

İyi-kötü günlerimiz oldu.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Kimse takmaz arkadaş..
Kimse bakmaz.
Kısacası her yeri sağlama alacaksın.
Kimse sahip çıkmaz.
Ağladığınla kalırsın.
Anlatırsın.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

İçi boş bir İslam söylemine,
Siyasal İslam ilkesiyle sarıldık.
Çok yaralar açıldı bu kutlu din’e,
Şükür ki bu gafletten uyandık.

Pişmanlıklarımız, umutlarımızı doğurdu.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Konuşuyorsun avazın çıktığı kadar.
Ettiğin söz,
Döktüğün dil boş.

Ağlamaklı oluyorsun bazen.
İnce sesin,

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Her fırtınanın ömrü,
Bir bahara kadardır.
Her kuvvet yokluğu yaşar.
Baki olan Mevladır.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Deniz olsan da kudurup dursan.
Martı olup yüreğinden geçerim.
Zehir olup kadehimi doldursan,
Ab-ı hayat deyip seni içerim.

Devamını Oku
Hamza Mamaş

Her şey sathi, yapmacık ve sıradan.
Tamburun, kemanın, kanunun kesildi sesi.
Bu nefes ne İsa'nın, ne Musa'nın nefesi.
Kalmadı artık eski mutluluğun zerresi.

Yaşanırken hakikat ayetlere denk.

Devamını Oku