Bitti deyince biter mi...
Aşk bu sultanım.
Kendi yolunda akar gider.
Bitti deyince bitmez.
Git deyince gitmez.
Nerede kalmıştık efendiler.
Sözün bittiği yerde.
İftira ile insanlığın yitip battığı yerde.
Üç kuruşa insanın insanı sattığı yerde.
Bir çay koyup, şöyle çekilelim kenara.
Hayal ediyorum...
Bir sonbahar akşamı,
Pencerene sığınmış bir küçük kuşum.
Ya rahmetin aşk'a döner ısıtır yüreğimi
Ya gazabın çetin çıkar yok eder beni.
Ben sana susamış bir küçük kuşum.
Aldırmadan yaşa.
Alınganlıklar dünyasında.
Belgenin belirlediği makamlara takılma.
Zira sen mabut değilsin haşa.
Dün bebektin emekliyordun.
Ey yar.
Sanıyorsan seni görmek için düşü seçeceğim.
Yanılıyorsun.
Öleceğim güne kadar bıkmadan, usanmadan seninleyim.
Bir gölgenin seni takip etmediği gün olursa,
Bil ki işte ben o gün makberdeyim.
Ne misafirdir aşk ne mekanın sahibi
Sahi hissettiğim benimde senin gibi
Ne tuttu göğü aşk sütunları çökerken
Malum gülümsüyordun ben acı çekerken.
Kuşlarda bile sustu şimdi ayrılık zamanı.
Yoğun kargaşa ile geride bıraktık baharı.
Kavga nedendi ikimiz de bilemedik.
Fırtınaya değil de meltemlere yenildik.
Beli bükülmüş, yaşlı, pejmürde bir adam.
Uzaklardan gelip kapıya yaslanıverdi.
Nasırlı, kırışık, titrek eliyle.
Kapının ziline dokunuverdi.
Kapıyı açtı yaşlıca bir kadın.
Üzülmeyeceğim artık.
Üzmeyeceğim seni.
Üzmeyeceğim kendimi.
Sen, sevme beni,
Ben sevmiyorum seni.
Sevgilim unutur musun beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!